Skip to main content

دوستان گرامی، چند چیز در

دوستان گرامی، چند چیز در
تبریزی

دوستان گرامی، چند چیز در ایران ابزار رژیم گندیده و پوسیده ولایت فقیه برای مردم فریبی هستند که یکی از آنها هم فوتبال است و رژیم دژخیمان و شکنجه گران برای سرپوش گذاشتن بر روی هزاران گندکاریش که تورم تازنده و گرانی های جهشی نمونه هائی از آنها هستند با فوتبال مردم فریبی می کند و کوشش فراوانی که رژیم آخوندی برای گرم کردن تنور کشاکش های فوتبال انجام می دهد درباره هیچ یک از رشته های ورزشی انجام نمی دهد! رژیم آخوندی با هنرهای رزمی مانند تکواندو و کاراته و کونگ فو و رشته های ورزشی دیگر مانند ژیمناستیک و بدنسازی نمی تواند مردم فریبی کند چون فوتبال برای رژیم ابزار بهتری برای مردم فریبی است!

از همه خنده دارتر (و شاید گریه دارتر!) چسبیدن پان ترک های آذربایجانی از تیم های فوتبال آذربایجانی به ویژه تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز است که آن را نمادی برای پان ترکیسم می دانند! نخست آن که هیچ .....

..... یک از فوتبالیست ها و گردانندگان تیم تراکتورسازی تبریز پان ترک نیستند و سر و کاری با پان های رنگارنگ ناسیونالیستی ندارند! گردانندگان تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز و تیم های فوتبال دیگر نیز فرماندهان سپاه پاسداران و یا دژخیمان و شکنجه گران دانه درشت رژیم آخوندی هستند! از سوی دیگر فلسفه بافی های خنده دار پان ترک ها درباره تیم های فوتبال آذربایجان مانند تیم تراکتورسازی و تیم ماشین سازی و ..... تنها یک سودبر دارند و آن هم رژیم ولایت فقیه است! از یک سو رژیم آخوندی با فوتبال مردم را سرگرم می کند تا دزدی های گردانندگان این رژیم دوزخی با ارقامی نجومی و باور نکردنی از یادها بروند و از سوی دیگر پانستانی هائی که پیرو پان های رنگارنگ ناسیونالیستی هستند با فلسفه بافی هائی که درباره فوتبال در پان نامه هایشان می نویسند آب به آسیاب رژیم دوزخی ولایت فقیه می ریزند!

هنگامی که پان ترک ها فلسفه بافی هایشان را درباره فوتبال می گویند و می نویسند خامنه ای ترک که دیکتاتور سرزمینی به نام ایران است با آسودگی فرمانروائی ننگینش را دنبال می کند و محمدرضا زنوزی ترک، سرمایه داری با دوازده میلیارد دلار دارائی تاراج هایش را دنبال می کند و دژخیمی مانند محمدعلی نصرتی ترک که هزاران تن را در زندان ها و شکنجه گاه های آذربایجان کشته و به زنجیر کشیده است از دیده ها پنهان می ماند!

دوستان گرامی، از دیرباز گفته اند که مشت نمونه خروار است، در تارنمای ایران گلوبال پان ترک ها هر تاخت و تازی را می کنند و هر پان نامه ای را می نویسند! از نوشتن پان نامه درباره زبان مادری و زبان پدری و زبان عمه ای و زبان خاله ای گرفته تا نوشتن پان نامه درباره اشغال و استعمار آذربایجان به دست فارس ها و سومرنامه و تومریس نامه و گرگ نامه و دریاچه نامه و تراکتورنامه و فوتبال نامه و پرت و پلاهای دیگر! اما آیا تا کنون کسی دیده است که یک پان ترک پان نامه نویس درباره افشین اسانلوی ترک، الناز بابازاده ترک، بهناز شرقی ترک، روح انگیز دهقانی ترک، مهدی برادران ترک، جلیل شهبازی ترک، شاهرخ زمانی ترک، یوسف آلیاری ترک، اکبر آقباشلوی ترک، محمد جراحی ترک، مجتبی مطلع سراب ترک و ..... نوشته ای به ایران گلوبال بفرستد؟ من که ندیده ام! شما اگر دیده اید مرا نیز آگاه کنید!

امروز بیست و سوم مردادماه سال ۱۳۹۷ است، آیا هیچ یک از پانستانی های ایران گلوبال به یاد می آورد که در این روز چه رخ داده است و بیست و سوم مردادماه سالگرد کدام رویداد است؟ (به این لینک نگاه کنید)

http://iranglobal.info/node/56193

هم اکنون ما در تابستان هستیم، به جز من که نوشته هائی را درباره کشتار زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ به ایران گلوبال فرستادم هیچ یک از پانستانی ها هیچ نوشته ای را در این باره به ایران گلوبال نفرستادند و مانند یازده هزار و نهصد و نود و نه ماهی در داستان: "ماهی سیاه کوچولو" نوشته: "صمد بهرنگی" همه پانستانی ها پس از خوردن و نوشیدن و سیر شدن سرشان را گذاشتند روی بالش و خوابیدند!

آیا پرداختن به کشتار هزاران تن به اندازه پرداختن به تیم فوتبال تراکتورسازی ارزش نداشت؟ آیا یک پانستانی که آن همه درباره تیم فوتبال تراکتورسازی در ایران گلوبال بالا و پائین می پرد یک بار چنین نوشته ای را که درباره کشتار ترک های آذربایجان است به ایران گلوبال فرستاده است؟ (به این لینک نگاه کنید)

http://iranglobal.info/node/62157