دوست گرامی، کاوه جویا، زمانی

..... وندآوری که ما هم کشورهای جداگانه ای هستیم خواستار حق بهره برداری جداگانه از دریای مازندران شده و پیمان بسته شده میان ایران و شوروی را نادیده گرفتند! اگر این چنین باشد پس باید کشورهای نوپدید پس از فروپاشی شوروی در سازمان ملل هم مانند روسستان حق وتو داشته باشند و این با پیمان های جهانی و حقوق بین الملل ناسازگار است!

چنان که چند بار میان رژیم ایران و رژیم باکو برای بهره برداری از میدان های نفت و گاز دریای مازندران نزدیک بود که کار به درگیری و جنگ بکشد! هنگام این کشمکش ها رژیم ایران (و به ویژه امام جمعه پیشین تبریز آخوند محسن مجتهد شبستری) کشور جمهوری آذربایجان را ایران شمالی می نامید و رژیم باکو هم پان ترک های ایرانی را سیخونک می زد و برمی انگیخت که درباره دبستان به زبان مادری و زبان پدری و زبان عمه ای و زبان خاله ای و اشغال و استعمار آذربایجان جنوبی به دست فارس ها و پرت و پلاهای دیگری که نمونه های فراوانی از آنها را همگان در ایران گلوبال می توانند ببینند آشوب به پا کنند!

به هر روی هم اکنون سخنانی شنیده می شوند که رژیم ایران حقوق کشور ایران را در دریای مازندران به کشورهای دیگری که در پیرامون دریای مازندران هستند دارد می بخشد! و پیمان های بسته شده درباره دریای مازندران که بهره برداری از نیمی از این دریا را حق ایران می دانست دارند از میان می روند! باری، رژیمی می تواند سیاست فرامرزی شایسته ای را دنبال کند که کشورداری آن با خردورزی باشد وگرنه دیکتاتورهای کله پوک و نفهمی مانند خمینی و خامنه ای اگر گرداننده رژیم دژخیمان و شکنجه گران باشند روشن است که در سیاست فرامرزی جز بدبیاری و شکست پیامدی در کار نخواهد بود! و چاره کار نیز این است که رژیم دوزخی ولایت فقیه نابود شود و لاشه پلشت آن به زباله دان تاریخ پرتاب شود!