جناب کاوه جویا,

جناب کاوه جویا,
شاید آنچه زا ذکر فرمودید بر روی کاغذ درست باشد ولی حتی روضه خوان بزرگ هم این اصل را قبول داشت که پدران ما چه حقی داشتند که برای ما تکلیف معین کنند؟ و این کاریست که هر روز در سراسر دنیا انجام میشود و سازمان ملل و شورای امنیت و دادگاه های لاهه و غیره تا کنون نتوانسته اند حتی یکی از این مسائل را حل کنند.چهل سال است که ما فریاد میزنیم روضه خوان ها چه حقی داشتند که برای ما قانون اساسی بنویسند؟ با این اتحاد به کجا رسیده ایم؟

در مورد بحر خزر به قول رودکی میشود تا قیامت زاری کرد اما کی رفته را به زاری میتوان باز آورد؟ به فرض محال کوشش ما به نتیجه رسیده و دادگاه صاحب قدرتی پیدا شد که نیمی از بحر خزر را برای ما بگیرد و به دست روضه خوان ها بدهد. خب که چی؟ ملاحظه میفرمائید که عیب در کجاست و انرژی ما که میتواند در راه بهتری صرف شود چگونه به هدر میرود؟