جناب achin,
تنها به قاضی رفته راضی بر میگردد. میگویند در دعوا حلوا قسمت نمی کنند. در زمان جنگ بین الملل اول روس و انگلیس و عثمانی در پی منافع خود در ایران حضور داشتند و منظور نهایی آنها پیروزی به هر قیمتی بود یعنی آنها برای امور خیریه به ایران نیامده بودند, آنها آمده بودند که بکشند و یا کشته شوند, قحطی جای خود دارد.
نظری اجمالی به "Persian famine of 1917–1919" در ویکی پدیای فارسی و انگلیسی نشان میدهد که صاحب نظران دیگر. نظرات جناب مجد را مورد بررسی و انتقاد قرار داده و بعضی آنرا اغراق دانسته اند که این گفتگو را به آنها واگذار میکنم.
آنچه برای ما تا حدودی روشن است - علیرغم آنچه مفسر پان فارسیست و ضد ترک " - گفته این ست که علاوه بر خشکسالی و آنفلوانزا و آفت های غله و جنگ, کیفیت احتکار نیز عامل بسیار مهمی در بروز این مصیبت بود و محتکرین خود ایرانیان بودند نه خارجی ها که احمد شاه
"احتکار احمدشاه قاجار در زمان قحطی
یکی از محتکران عمده غلات، احمدشاه بود که تن به پیشنهاد خرید منصفانه رئیس‌الوزرای خود, میرزا حسن خان مستوفی الممالک نیز نمی‌داد و مقادیر زیادی گندم و جو در انبارها ذخیره کرده بود. شاه قاجار در برابر پیشنهادهای خرید صدراعظم خود اظهار می‌داشت «جز به قیمت روز به صورت دیگر حاضر برای فروش نیستم»....... ویکی پدیای فارسی