گرچه جناب فکور به شرح و بسط موضوع پرداخته و حق مطلب را ادا فرموده اند ولی کاشکی کمی هم فن ایجاز را بکار برده و "رودرواسی" هم کنار می گذاردند. لب مطلب تا آنجا که به اوضاع ما مربوط است در یک پاراگراف بیان شده و بنده با اجازه ایشان این پاراگراف را با تغییر چند کلمه برای آنها که حوصله خواندن مطالب طولانی را ندارند ذیلا تکرار میکنم.
"* در حال حاضر وضعیت کنونی جامعه ما چه نسبتی با ناسیونالیسم دارد؟ در دولت (state) و جامعه ما چقدر آمادگی برای طرح آن وجود دارد؟
در حال حاضر ما از بدترین نوع ناسیونالیسم، یعنی نوعی ناسیونالیسم قرن نوزدهمی رنج می‌بریم. برای بسیاری از ایرانیان تصور آن است که ایرانی بودن یعنی به فارسی صحبت کردن و تاریخ ایران مرکزی را تنها تاریخ ایران دانستن. آن هم در شرایطی که نه شناخت دقیقی از ریشه‌های زبان فارسی در شرق و غرب ایران دارند و نه حتی شناختی از تاریخ و ریشه‌های تمدن