Skip to main content

قربون مثل اینکه خیلی از قافیه

قربون مثل اینکه خیلی از قافیه
Anonymous
عنوان مقاله:
منطق مبارزه مسلحانه در محکومیت مبارزه مسلحانه حزب دمکرات کردستان ایران نگفتن؟

قربون مثل اینکه خیلی از قافیه و واقعیت های ملموس در جمهوری اسلامی پرت هستید!!
مبارزه مسلحانه را دیکتاتوری خمینی و سپس خامنه ای زهر خورده به مردم و خلق های تحت ستم ایرن تحمیل کرده اند. این یک تاکتیک برای رسیدن به هدف بزرگتری بنام « استراتژی سرنگونی» این نظام منحوس با تمامی باند ها, دستجات و ردیه نویس های داخله و خارجی نشین ( بلا نسبت شما) ولایت مطلقه می باشد. نه یک کلمه کم و نه یک کلمه بیش.
مبارزه مسلحانه تا زمانیکه دیکتاتوری به آراء عموم و حق حاکمیت مردم, آزادی, دمکراسی و خود مختاری تسلیم نشود , به یقین و صد البته به درستی ادامه خواهد داشت و نیاز اجازه گرفتن از هیج کس برای آن نیست. مردم ایران بپاخاسته اند تا حق خود را از این دیکتاتوی خون ریز که اکنون نه تنها مردم ایران , بلکه مردم منطقه و جهان را به گروگان گرفته اسا , بگیرند.
پشت نیروهای مبارز و انقلابی به خلق و مردم اشان.....

پشت نیروهای مبارز و انقلابی به خلق و مردم اشان گرم است و آنان هستمند که با دادن فرزند , مال , جان و اموال خود , از تمامی اقسام مبارزه بویژه نوع مسلحانه آن علیه نظام آخوندی حمایت می کنند.
این پنبه را از گوش خود بیرون کنید که روزی , روزگاری مردم ایران تسلیم ولایت خامنه ای شوند. زمین گذاشتن سلاح همان و ننگ تسلیم و ذلت نیز همان . بقول سرور آزادگان تا زمانیکه ظلم هست , مبارزه هم هست.
لذا باید به ردیه نویسان ولایت گفت تا ناحقی , ظلم , شکنجه , زندان , اعدام, سرکوب , موشک باران و ترور از سوی رژیم آخوندی هست , مبارزه با انواع و اقسام شیوه های آن از جمله نوع مسلحانه حق مردم ایران و امری اصولی است.
اتفاقا باید کسانی را محکوم نمود که خواستار تسلیم نیروهای مبارز و انقلابی در برابر دشمن مردم ایران هستنذ نه آنانیکه برای گرفتن حق و حقوق خلق بپا خاسته اند.
شرم هم چیز خوبی است , بشرطه ها و شروطه ها!!
نگاهی به اعلامیه جهانی حقوق بشر ملل متحد بیاندازید تا شاید قدری « شرمنده » شوید.ا