از سیلی روزگار شکوه مدار،

را به خاطر قیافه اش یا ملیتش و یا معلول بودنش و یا رنگ تیره صورتش و یا لکنت زبانش و یا برخوردار نبودن از هوش صد در صدی باید مورد تحقیر و تمسخر واقع شود، تا کی ما می توانیم تحقیر حسین اوباما و کوفی عنان را بخاطر سیاهپوست بودنشان و تشبیه کردن آنها را به واکس شفق و یا به قهوه تحمل کنیم؟ چون آنها سیاه پوستند؟!!؟؟ همان سیاهپوستان خیلی با عرضه تر از ما هستند، که خمینی و خامنه ائی و حسن روحانی و احمدی نزاد و رفسنجانی و خاتمی و موسوی و کروبی بر گرده ما سوارند. گویندگان و سازندگان جوک های تحقیر آمیز و تحقیر کننده و مداحان و نوحه خوان ها نیستند که بار تبعیض را بر دوش می کشند بلکه حضور هزاران نفر در جمع آنها و ابراز احساسات آنهاست که آنها را تشویق می کند که به کارشان ادامه بدهند، تا جائی که می توانند در تحقیر و کوبیدن بر سر و صورت خودشان تشویق و ترغیب می کنند باید آنها متوجه بشوند که هیچ انسانی را نباید تحقیر بکنند، تا تبدیل به غده چرکین بشوند، آشچی و پیروز و لاچین عزیز در میان گذاشتن دمل چرکین علاج ناپذیر تبعیض، شروع مبازه با تبعیض است نه در جهت رشد آن، امیدوارم که توانسته باشم مکنون قلبیم را با دوستان علی الخصوص با همکاران سایت ایران گلوبال در میان بگذارم،