جناب توکلی,
احتمالا درست میفرمائید که من "بر اساس يك ذهنيت از پيش كليشه شده, سخنان بي ربط" میگویم و چنین سخنانی از من هم "بعید" نیست ولی تجربه زندگی "یک ذهنیت از پیش کلیشه شده" به وجود میآورد. شاید آسمان اروپایی که شما در آن زندگی میکنید رنگ دیگری باشد ولی آسمان اینجا و بسیار نقاط دیگر جهان به آن صافی و شفافی نیست. در اینجا در سی چهل سال اخیر "هرچه آمد سال نو گفتیم دریغ از پارسال" تا آنجا که سر انجام مساله بر سر انتخاب هیلری و دونالد شد؛ نیمی از جمعیت عطای دموکراسی را به لقایش بخشیدند و در خانه نشستند. و این ها همان وارثان فرهنگی "منشور کبیر ( Magna Carta)" میباشند.
این ملت "استثنایی", سیاست زر و زور را نه تنها در اینجا بلکه به تمام دنیا اشاعه داده و "سبک باران ساحل های" اروپا نه تنها حتی جرات نه گفتن به تحریم ها را ندارند بلکه برای توسعه دموکراسی! و آزادی! در دنیا به قدر وسع
شاید باید از اینکه "ذهنیت" من با "ذهنیت" شما متفاوت بوده و "سخنان بي ربط" گفته ام متاسف بوده و منتظر پاسخ های شما به این ۲۹ سوال میشدم - که هنوز هم دیر نشده - ولی اگر همه یک ساز را بزنیم چه احتیاجی به ارکستر است؟ بهر حال از اینکه ساز من با بقیه ارکستر کوک نیست عذر میخواهم.