جریان چپ و دین باوران را به نام تاریخی ارتجاع سرخ وسیاه میشناسیم.مردمانی هستند که کشور خود را در سال ۵۷از دست داده آند و اکنون به دنبال راه نجاتی برای باز گشت به زادگاه خود هستند .در چهل سال گذشته جریان چپ د ردفاع از ارتجاع سیاه برخاست و با دفاع از خاتمی و روحانی ادامه زندگی نکبت بار نظام را تضمین کردند .در چهل سال گذشته برای رهایی مردم آیران جریان چپ هیچ گونه همکاری و هیچگونه راه حلی نشان نداد .جریانی بنام مجاهدین که همان ارتجاع سیاه در تبعید است با تمام نیرو و آویزان شدن به قدرتهای خارجی وبه گشتن دادن هزاران ایرانی کاری از پیش نبرد.مردمی هستند که بر خلاف چپ و راست دینی به کشور خود علاقه دارند و میخواهند باز کردند ودرامنیت وارامش زندگی کنند.
جریان چپ و دیگران موفق به دادن رهبری مشترک نشدند و نمیتوان انتظار داشت که دیگران هم سکوت کنند.هرجریانی بدون رهبر یعنی هرج و مرج
آیا تا کنون از سوی مجاهدین پیشنهادی برای مبارزه مشترک به جریان چپ داده شده است ؟ پاسخ منفی است .
باید گفت که فاشیسم دینی و فاشیسم چپ در درون اندیشه چپی و اسلامی وجود دارد .این دوجریان دشمن میهن پرستی وازادی و استقلال ملی ایران هستند .اگر غیر از این میبود رجوی با صدام وغرب همکاری نمیکرد.
مردم ایران از اخوندها نظام دینی خسته ومتنفر شده آند .بجای شعار فاشیسم دادن را ه حل اساسی برای رفتن نظام اسلامی بدهید .اگر شما مخالفان نظام نمی‌توانید نظام را ساقط کننید پس مزاحم کار دیگر مخالفان نشوید .
اگر چپ میتواند نظام را سرنگون کند این گوی أین میدان ولی حقیقت أین است که چپ در ارزوی دیکتاتوری پرولتاریا ست و رجوی د رانتظار ولی فقیه شدن و خود را امام زمان خواندن است.