مسئله « خلاء با کمترین انرژی»: (Energy+ Vacuum) یا V+E
که در متن به آن اشاره شده :
خلاء در فیزیک به فصای خالی از ماده گفته میشود. طبق تئوری کوانتم در خلاء ذره های کوانتم مرتب پدید میایند و از بین میروند(!؟). مسئله خلاء مطلق هنوز حل نشده است. خلاء دارای کمترین انرژی ست. و آنچه « نابودی» گفته میشود تبدیل ذره های کوانتم به خلاء ست. که خود بهمراه انرژی ست و مطلقاً خالی نیست. یعنی space یا «فضا و انرژی» با هم اند.
اگر «نابودی ذره گوانتم را مطلق بگیریم. یعنی فرض کنیم ذره که به اصطلاح نابود شد (یا به خلاء تبدیل شد)، دیگر تولید نشود. و « فضای خالی مطلق» پدید آید. در چنین حالتی با «خلاء مطلق» روبرو هستیم. یعنی فقط خود «فضای مطلق» را داریم. میتوان گفت «خلاء مطلق» فضایی ست خالی از ذره کوانتم. و فقط برابر «خود فضا»ست. اما خود فضا به عنوان « بُعد dimension» مطرح است.
در نتیجه: خلاء یا خلاء مطلق، یا فضای مطلقاً خالی، یا خود فضا، در همان « خلاء یا فضا + کمترین انرژی» خلاصه میشود.
«ذره» در واقع مجموعه ی ابعاد( dimension ) است. ابعاد متغیر. ابعاد « هستی و نیستی» می پذیرند.
به عبارت دیگر « وجود» مجموعه « ابعاد» است. ابعاد که نباشند « عدم» حاصل میشود.
وجود توسط « ابعادِ» متغیر خودش ، هست و نیست میشود. این است که گویند: از «هیچ» میاییم و به « هیچ» میرویم.
وجود، ابعاد است.
------------------
ابعادی که معلوم و نامعلوم اند. نامعلوم ها نیز بعدها معلوم خواهند شد.
اگر « همه ابعاد یک شخص» را داشته باشیم ، و آن « ابعاد» را تکرار کنیم، همان شخص تکرار میشود. یعنی زیاد میشود.
میتوان از یک « حسن»، ده ها حسن داشت! «حسنی» که کمی قبل موجود بود. فرد با تکرار خود، جاودانه میشود. هرچند، همتا هایش یا کپی ها یش مرده باشند. حسن روز یکشنبه مرده باشد، حسن روز شنبه را داریم و زنده است.
اما امکان کپی « همه ابعاد» فعلاً ممکن نیست. بعید نیست که در آینده ی دور و دور عملی گردد. و بشر از این راه بر مرگ پیروز شود! مثلاً توسط «دستگاهی کوانتمی» که « همه ابعاد» را کپی کند.
حسن اصلی می تواند در خانه بماند، ولی کپی هایش مثلاً در یک ثانیه، در شهرهای مختلف، قدم بزنند.
در واقع اینجا « کپی برابر اصل است». فقط با چند ثانیه اختلاف. آنهم عیبی ندارد...
برای تشخیص کپی از اصل، البته که آنها علامت گذاری میشوند...
حسن خودش به ابعاد تبدیل شود، برود در شهر تصادف کند و بمیرد، متاسفانه مشکل مرگ حل نمی شود.
علاوه از «دستگاه تبدیل به ابعاد»، نیاز به «دستگاه کپی ابعاد» داریم، که مطمئن است...
از هر فرد لازم است همیشه یک کپی موجود باشد...
در عین حال این «دو دستگاه» مشکل « همیشه جوان ماندن» را که بیل گمیش داشت حل میکنند.
« ابعاد جوان» کپی شده میتواند در زمانهای مختلف باز سازی شود. «حافظه» هم همینطور.
یعنی «علم کوانتم » میتواند مشکل « پیری و مرگ و دانش» را برای بشر حل کند.
ابعاد هر چند مرگ و زندگی یا هستی و نیستی دارند، ولی « تکرار» ، با چند ثانیه اختلاف، میتواند
« مسئله پیری و مرگ» را برای بشر حل کند.
از سوی دیگر با « تغییر ابعاد» میتوان موجودات جدیدی ساخت. یعنی انسان «خلاقیت خدایی» می یابد.
حروفی ها یا مانندهای آنها که میگفتند « انسان خداست» در شرایطی که گفتیم تحقق مییابد.
« آفرینش، جاودانگی، جوانی، دانشمندی» از خصوصیات انسان میشود.
برای ادامه موضوع « هستی» میتوان به نوشته زیر رجوع کرد:
هستی -و-نیستی مادر مهبانگ و مهبانگهای احتمالی
http://iranglobal.info/node/62043