پس از پیروزی چپ گرایان و

پس از پیروزی چپ گرایان و دین ورزان و به قدرت رسیدن ملایان در ایران چهره استعماری دین اسلام با خشونت و بربریت تمام نمایان شد. نخستین قرباینان نظام دینی همین چپ گرایان بودند .
اکنون پس از گذشت چهل سال از این فاجعه ملی هر کسی میداند که زندگی در نظام پادشاهی هرگز قابل مقایسه با روزمرگی در نظام اسلامی نیست . یکی کردن و معرفی کردن شاه وشیخ به مردم ایران که یکی نماد تمدن و فرهنگ و میهن دوستی با نظام دینی که نماد بربریت و توحش و غارت مردم ایران است از بنیاد خطاست .
این یکی کردن شاه وشیخ در حقیقت فرار از اعتراف به ورشکستگی نقش چپ در تاریخ ایران است .
اکنون بسیاری از چپها و ودین روزان بدون بکار گیری شلاق خود اعتراف میکنند که زندگی در زمان شاه را به زندگی در زمان اخوندها بهتر میدانند وبا حسرت از ان دوران