دوستان گرامی، در رژیم های سرمایه داری که هست و نیست یک سرزمین را سرمایه داران و زرسالاران در دست گرفته اند بیمارستان ها نیز در دست سرمایه داران و زرسالاران هستند، در رژیم های سرمایه داری بیمارستان ها دو گروه هستند، یک گروه که به آنها بیمارستان های خصوصی گفته می شود و گروه دیگر که به آنها بیمارستان های دولتی گفته می شود، بیمارستان های خصوصی که دست کمی از هتل های پنج ستاره ندارند دارای بهترین ویژگی ها و بهترین دستمایه ها برای درمان بیماران با داروها و ابزارهای پزشکی گرانبها هستند و هزینه های درمانی نیز در آن بیمارستان ها بسیار بالا هستند، روشن است که تنها زرسالاران و سرمایه داران و پولدارها می توانند از درمان های آن بیمارستان های خصوصی برخوردار شوند و کارگران و رنجبرانی که از بام تا شام کار می کنند یا باید از رفتن به آن بیمارستان ها خودداری کنند و یا باید هست و نیست خودشان .....
رژیم های سرمایه داری برای آن که کارگران و رنجبران و دهقانانی که مانند جانوران کار می کنند تا جیب های کارخانه داران و سرمایه داران و زرسالاران پر شوند اگر بیمار شدند درمان شوند تا از نو مانند جانوران برای آنها کار کنند بیمارستان هائی را نیز می سازند که گرداننده آنها رژیم سرمایه داران و زرسالاران است!
بیمارستان های دولتی رژیم های سرمایه داری که دست کمی از یک دامپزشکی ندارند و حتی می توان گفت دامپزشکی ها نیز از آنها بهتر و پاکیزه تر هستند کمترین دستمایه ها را دارند! دستشوئی های این بیمارستان ها سرشار از آلودگی هستند، سوسک ها و پشه ها و شپش ها و مگس ها در این بیمارستان ها رژه می روند و به جای کمیاب ترین داروها کمیاب ترین میکرب ها را در این بیمارستان ها می توان یافت و چیزی به نام پاکیزگی در این بیمارستان ها یافت نمی شود! شام و ناهاری هم که در این بیمارستان ها به بیماران داده می شود خوراک های ارزانی مانند سیب زمینی و تخم مرغ و نان است!
پزشکانی که در این بیمارستان ها کار می کنند چه کسانی هستند؟ در این بیمارستان ها پزشکان متخصص و فوق تخصص کار نمی کنند و در این بیمارستان ها دانشجویان پزشکی که فرزندان زرسالاران و سرمایه داران هستند و می خواهند دکترا بگیرند و یا به تازگی دکترایشان را گرفته اند کار می کنند، برای این دانشجویان رشته پزشکی که فرزندان زرسالاران و سرمایه داران هستند بیماران جانورانی مانند موش های آزمایشگاهی هستند که با درمان درست و نادرست آنها ورزیده تر می شوند تا در آینده مدرک تخصص و فوق تخصص دریافت کنند و سپس در بیمارستان های خصوصی کار کنند!
ناگفته نماند که در ایران و در سایه خصوصی سازی های ایران بر باد ده رژیم دوزخی ولایت فقیه حتی بیمارستان های دولتی نیز به بخش خصوصی واگذار شده اند و اگر کسی بیمار شد یا باید پول داشته باشد تا در آن بیمارستان های خصوصی درمان شود و یا از بی پولی بمیرد!
در شوروی که ساختار آن سرمایه داری دولتی بود و در آن رژیم سرمایه داری دولتی به نام کمونیسم به خورد مردم بخت برگشته شوروی داده می شد بهترین بیمارستان ها برای گردانندگان دولت شوروی کار می کردند و بدترین بیمارستان ها برای کارگران و رنجبران و دهقانانی بودند که از بام تا شام کار می کردند و در کلبه های کاهگلی روزگار می گذراندند!
اما اگر در یک سرزمین دولتی همگانی (سوسیالیستی) بر سر کار بیاید و بهداشت و درمان از دست زرسالاران و سرمایه داران گرفته شوند و بهداشت و درمان همگانی (سوسیالیستی) باشند همه مردم به یکسان از دارو و درمان و بهداشت بهره مند خواهند شد و دولتی که همگانی (سوسیالیستی) است همگان را از درمان و دارو و بهداشت با بهترین ویژگی ها برخوردار خواهد کرد!