Skip to main content

پرسش: سرمایه داری چیست؟

پرسش: سرمایه داری چیست؟
تبریزی

پرسش: سرمایه داری چیست؟

پاسخ: بهره برداری گروه انگشت شماری از مردم یک سرزمین که دارای ابزار کار (سرمایه) هستند از دارائی های آن سرزمین و تهیدست ماندن و گرسنه ماندن انبوه میلیونی مردم آن سرزمین سرمایه داری است!

دوستان گرامی، برای فهم چگونگی تاراج دارائی یک سرزمین و بهره کشی از کارگران و رنجبران و دهقانان از سوی زرسالاران و سرمایه دارانی که دارای ابزار کار (سرمایه) هستند و گرسنه ماندن انبوه میلیونی مردم آن سرزمین نمونه ای می آوریم:

میوه ای داریم که بهای هر کیلوگرم آن یک دلار است، پس از آن که از آن میوه کمپوت درست می شود هر کیلو کمپوت به پنج دلار فروخته می شود، از این پنج دلار یک دلار بهای میوه است، یک دلار هم بهای بسته بندی و شکر و سوخت و ترابری و هزینه های دیگری است که برای درست شدن کمپوت از آن میوه پرداخته شده اند که فرمول آن .....

..... این چنین است:

میوه یک دلاری + هزینه یک دلاری = کمپوت پنج دلاری

همچنان که دیده می شود از پنج دلار اگر دو دلار را کم کنیم آن چه بر جای می ماند سه دلار است و سه دلار بر ارزش میوه یک دلاری افزوده شده است، اکنون پرسش این است که این ارزش افزوده و این سه دلار بهای چیست؟

این ارزش افزوده و این سه دلار بهای کاری است که انجام شده است تا از میوه ای که هر کیلوگرم آن یک دلار است پس از افزودن هزینه های فراوری مانند سوخت و شکر و بسته بندی و برق و آب کمپوت پنج دلاری درست شود.

کار را چه کسی انجام داده است تا از میوه ای که هر کیلوگرم آن یک دلار است کمپوت پنج دلاری درست شود؟ روشن است که کار را کارگرانی انجام داده اند که در کارخانه کمپوت سازی کار می کنند، از این روی سه دلار ارزش افزوده هم بهای کاری است که کارگران انجام داده اند اما سرمایه داری که گرداننده کارخانه کمپوت سازی است چون دارنده ابزار کار (سرمایه) هست نیم دلار به کارگران می دهد و دو و نیم دلار را به جیب خودش می ریزد بی آن که کار کرده باشد!

در رژیم های سرمایه داری نادولتی (مانند جمهوری اسلامی ایران) ارزش افزوده ای که فراورده کار کارگران و رنجبران و دهقانان است به جیب سرمایه داران و زرسالارن بخش خصوصی ریخته می شود و در رژیم های سرمایه داری دولتی (مانند شوروی) آن ارزش افزوده به جیب گردانندگان رژیم سرمایه داری دولتی ریخته می شود.

در اقتصاد همگانی (سوسیالیستی) ابزار کار یا سرمایه از آن همه مردم است و ارزش افزوده کالاهای ساخته شده نیز از آن کارگران و رنجبران و دهقانانی است که کار می کنند و کار نکردن و مفت خوردن جائی در اقتصاد همگانی (سوسیالیستی) ندارد!