سالام ـ دوست عزیزومحترم

رابهم وصل کرد،آیا منطق،علم،عقل،وعصراین شعارهارامی پذیرد؟
من چرا فرق بین شخصیت،تفکر،وبه آرمان افرادی همچون جناب چنگائی وتبریزی که هردو آرمان ها وسیستم کمونیستی راسرلوحه مبارزات وآرمان خودقرارداده اند،فرق میگذارم؟
چون دریکی صداقت وراستی،وسلامت فکررادیده ودرآن دیگری ناراستی سیاسی وانحراف مبارزاتی ووو،،،رامی بینم،
ولی نتیجه عمل اگر هریک این دو موفق شوند،رایکی میبینم،یعنی
آب درهاون کوبیدن مردم که نتیجه هردو پس ازسالها شکست خواهدبود.
نتیجه کاراین دو وامثال آنها،فروپاشی شوروی،تجدیدنظردرچین، برخاستن لخ ولسا درلهستان،فقروتنگ دستی درویتنام،ازهمپاشی یوگسلاوی،برهم ریختن آلبانی،برخاستن افرادی مثل استالین، صدام،شاه،خمینی نتیجه تفکرات این دو ودیگرچپ هاخواهدشد.
چراکاری کنیم ،که درآینده ملل درون را بازهم بعد،پنجاه،شصت سال زحمت اندازیم؟
جناب چنگائی عزیز،درکشوری که چندملیتی،چندجغرافیایی، چنداقتصادی،چندآب وهوایی،باشد،وما درحال زندگی نکنیم ،یعنی عصرمدرنیسم،ربات ها،علم،پیشرفت دقیقه ایی زمان رانبینم برپایی سیستم کمونیستی یک فاجعه خواهدبود.
شماونیت شما هرچقدرآرمانی ،انسانی وعدالتخواهانه باشد،این فقط یک آرمان است وبس .
همانطورکه قبلا نیزبعرض دوستان رسانده ام،درکشوری با مختصات ایران دروجه همگرایی تنهاراه برون رفت فدرالیسم باتمام پیش شرط های قبلن گفته ،میباشد.
یعنی فدرال غیرمتمرکزوغیرانحصاری گروهی،
دراین سیستم،امکان اینکه ایالتی بصورت سیستم سوسیالیستی اداره شود،بایدوجودداشته باشد.
والا زحمات شما نیزپس ازگذشت سالها بربادخواهدرفت.
بفکرم،مبارزان واقع گرای اتینیک های غیرفارس اگروارداین معقوله شوند،نتیجه اش ازهمین حالا بازهم بنفع استعمارگران وپان فارس خواهدبود،که آنهارامن ازهمین حالا آگاه کرده و هشدارمیدهم که این تفکریک دام برای انحراف مبارزات راستین
آنها خواهدشد.