دوستان گرامی، در رژیم های سرمایه داری کانون های آموزشی مانند مهد کودک ها، کودکستان ها، دبستان ها، دبیرستان ها، دانشگاه ها و کانون های آموزشی دیگر دو گروه هستند، یک گروه که در دست بخش خصوصی است و ویژه فرزندان سرمایه داران و زرسالاران است و گروه دیگر بخش دولتی است که ویژه فرزندان کارگران و رنجبران و دهقانانی است که از بام تا شام کار می کنند تا جیب های مفت خورهای رژیم سرمایه داری پر از پول های مفت و باد آورده شوند!
کانون های آموزشی بخش خصوصی دارای بهترین دستمایه ها برای آموزش فرزندان سرمایه داران و زرسالاران هستند، مانند کلاس هائی جادار و پهن با بهترین کاشی کاری ها و کف سازی ها و بهترین رنگ آمیزی ها و چراغ هائی با پرتو کنترل شده و شوفاژ برای زمستان و کولر گازی برای تابستان و همچنین بهترین صندلی ها و بهترین میزها و دستمایه های دیگری برای بهگردانی یک کلاس مانند .....
در رژیم های سرمایه داری کانون های آموزشی دولتی دست کمی از یک طویله ندارند! شیشه های شکسته، تابستان های داغ، زمستان های سرد، سقف هائی که پس از هر بارش برف و باران چکه می کنند، کلاس هائی که با بخاری های نفتی آتش زا و به بار آورنده آتش سوزی های مرگبار گرم می شوند و ..... گوشه هائی از ویژگی های دبستان های دولتی در رژیم های سرمایه داری هستند!
در این کانون های آموزشی بیشتر دانش آموزان گرسنه اند چون وابسته به خانواده های کارگری و بی پول هستند! در کلاس هائی که گنجایش بیست دانش آموز را هم ندارند گاه تا چهل دانش آموز گنجانده می شوند! چیزهائی مانند کتابخانه و آزمایشگاه و اتاق بهداشت و بوفه در این کانون های آموزشی یافت نمی شوند! چیزهائی به نام سالن ورزشی و یا فضای سبز گل کاری شده و درخت کاری شده در این جاها دیده نمی شوند و حیاط خاکی و گل آلود جایگاه رفت و آمد دانش آموزان است!
بیشتر دانش آموزان برای پول نداشتن خانواده هایشان برای نام نویسی در این کانون های آموزشی ناچار از ترک تحصیل شده و از کودکی ناچار از کار می شوند و پدیده کودکان کار ویژه رژیم های سرمایه داری است (به این لینک نگاه کنید)
http://iranglobal.info/node/66534
ناگفته نماند که رژیم دوزخی ولایت فقیه حتی مهد کودک ها، کودکستان ها، دبستان ها، دبیرستان ها، دانشگاه ها و همه کانون های آموزشی دولتی را نیز به بخش خصوصی واگذار کرده است و اگر کسی پول نداشته باشد نمی تواند فرزندش را برای آموزش به آن کانون های آموزشی بفرستد!
در سایه عمومی سازی (سوسیالیسم) مهد کودک ها، کودکستان ها، دبستان ها، دبیرستان ها، دانشگاه ها و همه کانون های آموزشی از آن همه مردم خواهند بود و آموزش در آن کانون های آموزشی با بهترین ویژگی ها رایگان خواهد بود.
به هر روی با عمومی سازی (سوسیالیسم) و بهره برداری برابر و مشترک مردم از دارائی های سرزمینشان (کمونیسم) جهان بهشتی برای همگان خواهد شد اما در سایه خصوصی سازی و سرمایه داری جهان بهشت سرمایه داران و زرسالاران و دوزخ کارگران و رنجبران و دهقانان (پرولتاریا) است!