دوستان گرامی، کسانی مانند

..... صدها سال است که در مازندران زندگی می کنند که نمونه ای از آنان آقامحمدخان قاجار وابسته به خاندان ترک قاجار بود و زیستگاه قاجاریان مازندران است نه آذربایجان!

و یا بسیاری از شیرازی ها ترک هائی هستند که صدها سال است در شیراز زندگی می کنند و همچنین بخش هائی از استان فارس صد درصد ترک نشین هستند و قشقائی ها که در استان فارس زندگی می کنند صد درصد ترک هستند و صدها هزار ترک در بخش های گوناگون استان فارس صدها سال است که زندگی می کنند!

و یا ترک های خلج صدها سال است که در اراک و قم و چند شهر دیگر زندگی می کنند و ترک های همدان، ترک های کردستان، ترک های کرمانشاه، ترک های اصفهان، ترک های قزوین، ترک های زنجان و ..... صدها سال است در آنجاها زندگی می کنند!

کسانی مانند آقای جمال پورکریم که خواهان دیوارکشی میان ترک و فارس و کرد و عرب و تجزیه ایران به چند کشور هستند روشن نمی کنند که این ترک ها باید چه کنند؟ آیا باید این ترک ها از آن بخش های ایران که صدها سال است در آنجاها زندگی می کنند و آقای جمال پورکریم آنجاها را فارسستان می نامد به آذربایجان بکوچند تا ترک ها با دیگران درنیامیزند و آلودگی زبانی و نژادی پیش نیاید؟!

درباره کردها نیز باید گفت گذشته از آن که بسیاری از کردها سنی نیستند و شیعه هستند و با کردهای سنی آبشان به یک جوی نمی رود کردها تنها در یک بخش از ایران زندگی نمی کنند، برای نمونه کردهای خراسان صدها سال است که در آنجا زندگی می کنند و دیوارکشی به گرداگرد بخشی از ایران و کردستان نامیدن آن شدنی نیست!

مردم شهرهای چند زبانه و چند بومی چه باید بکنند؟ برای نمونه اورمیه شهری چند بومی است و زبان های کردی و ترکی و آشوری و ارمنی و فارسی و ..... در آنجا گویشور دارند، آیا باید کردهای اورمیه، ترک های اورمیه، آشوری های اورمیه، ارمنی های اورمیه، فارس های اورمیه و ..... به جان هم بیفتند و همدیگر را بکشند؟ تا کسانی که بهتر و بیشتر توانستند بکشد شهر اورمیه و استان آذربایجان باختری به آنها برسند؟

سخن کوتاه، از هر سو که نگاه کنیم ناسیونالیسم و پندارهای زهرآگین ناسیونالیستی جز بن بست فرجامی ندارند!