"انقلاب انفورماتیک،یادنیای

و خاطرات تاریخ صد ساله اخیر ایران است. مثلا شما همیشه رضاشاه - که لقب رسمی و تاریخی اوست - را رضا پالانی مینامید که ممکن است واقعا رضا پالانی های متعددی وجود داشته باشند که هیچکدام رضا شاه نیستند. هیچ کس بدترین رئیس جمهور های امریکا را جرج تکزاسی و دونالد نیو یورکی خطاب نمیکند. لقب مشخص هویت شخص است.

این همه آوردم که بگویم پیش از صد سال گذشته - یعنی پیش از ظهور هیتلر و آتاتورک و رضا شاه - ما در ایران چنین گفتگوئی نداشتیم. شاهان ما اکثرا ترک بودند و هرکس به زبان خود حرف میزد و فارسی جهت ارتباط آنها بود وگرنه یک اردبیلی که کاری در خارج از آذربایجان نداشت احتیاجی به آموختن فارسی نداشت. یعنی ما هزاران سال با افت و خیز هایی در یک سرزمین با زبان های مختلف تحت اغلب یک حکومت باهم زیسته و آمیخته ایم. این بزرگترین نعمتی ست که ما داریم و این ریشه بسیار قویتر و متفاوت تر از نهالی ست که اروپای چندین زبانه که اجزاء آن قرن ها با یک دیگر پدر کشی داشته اند میخواهد بکارد. این را از این جهت میگویم که من آنرا در "ژن" و خون خود حس میکنم که مخلوطی از فارس و ترک و کرد و عربم و از اینکه می بینم بسیاری از کامنت گذاران دیدی خارج از میدان کامپیوتری مغز خود نداشته و دنیای وسیع تری را نمی بینند متاسفم. از طول کلام عذر میخواهم.