Skip to main content

با سلام به رفیق چنگائی،

با سلام به رفیق چنگائی،
سعیدرضا

با سلام به رفیق چنگائی،
زندان، شکنجه و کشتار نیروهای مردمی، ابزار استبداد برای خاموش کردن صدای حق طلبانه توده های تحت ستم میباشد. هرگاه این ابزار از کارائی خود که همانا ایجاد ترس و وحشت از مبارزه و استقامت است، بیفتد، فوران خشم توده ها تومار هر حکومت استبدادی را در هم خواهد پیچید.
از این روست که درخواست اقای اسماعیل بخشی این کارگر مبارز و پیشتاز، مبنی بر مناظره با وزیر اطلاعات، در رابطه با شکنجه های سیستماتیک در زندان های رژیم و انعکاس گسترده آن در فضای اجتماعی ایران، ضربه ای کار ساز بر دیوار خفقان رژیم قرون وسطایی بوده و بیش از پیش تشت رسوایی رژیم را بر سر کوی و بازار به صدا در آورده است.

البته هرگاه مقام امنیتی ابرو کمانی ساواک، وجود شکنجه را در زندانهای ستم شاهی، انهم چهل سال پس از سرنگونی ان رژیم و دسترسی توده های مردم به هزاران سند و شاهد مورد وثوق پذیرفت، میتوان از آخوند کلاش که تنها هنرش دین فروشی و موج سواری است و به تازگی به دریایی از ثروت و مکنت هم دست یافته است، انتظار داشت خود زنی کند و بر ضد منافع خود وارد عمل شده، به شکنجه مخالفان رژیم ضد بشری خود اعتراف کند.
امروز حمایت همه جانبه تمامی نیروهای ازادیخواه و برابری طلب در صفی متحد و همصدا، از این درخواست به حق آقای اسماعیل بخشی که در واقع درخواستی ملی است، میتواند عاملی برای نزدیکی این نیروها به هم و به مبارزان داخل کشور، جهت مبارزه ای مشترک با دشمنی مشترک گشته و همچنین از سوء استفاده نیروهای اصلاح طلب حکومتی از این درخواست، و موج سواری و خوشه چینی انان در مسیر سگ دعوا های درونی نظام جلو گیری کند.

باید یکی شویم، اینان هراسشان ز یگانگی ماست