Skip to main content

اقای جیلو با سلام،

اقای جیلو با سلام،
سعیدرضا

اقای جیلو با سلام،
انطور که متوجه شدم، شما از چپ میخواهید با توجه به شرایط، قبل از اینکه جبهه متحد و مستحکمی با نیروهای هم فکر و هم اوا ایجاد کنند، درب گفتگو با راست را باز نمایند. و لذا مینویسید
"برای بعضی‌ها، اصل همکاری و همبستگی با دیگران بر سر اهداف مشترکی که به نفع عموم است در نظرامری پذیرفته است؛ اما آنها در عمل بر عکس این باور خود رفتار میکنند، و بر آن هستند که جمهوریخواهان تنها باید بعد از اینکه به یک ثقل قدرتمند تبدیل شدند با بقیه همکاری کنند؛ چون در شرایط ضعف، این همکاری به نفع شرکا و رقبای آن‌ها تمام خواهد شد"
دوست گرامی، چرا فکر میکنید که مذاکره با سلطنت طلبان که اصولا چپ را به رسمیت نمیشناسند بر مذاکره با چپ و سایر جمهوریخواهان اولویت دارد. اگر چپ در درون خود پتانسیل نزدیکی به خود نداشته باشد چگونه انتظار دارید، بتواند با راست آنهم راست شاه الهی و سلطنت طلب به توافق برسد.

من تعلقی به چهار سازمان و حزب یاد شده ندارم، ولی بر این باور نیستم که سلطنت طلبان دست بالا را دارند، اتفاقا بسیار هم ضعیفتر از چپ هستند. منتهی اردوگاه چپ به یک تشتت باور نکردنی دچار شده است و سالهاست که خود زنی و دگر زنی وجه غالب این اردوگاه است.
اگر نیروهای چپ انهم در زمانی که مبارزات درخشان کارگران، دهقانان، معلمان، دانشجویان، زنان و سایر اقشار تحت ستم، که توانسته اند، محیط سیاسی ایران را به نفع چپ بگردانند و سرمایه داری متکی به مذهب را در منگنه قرار دهند، توان عبور از خود و ایجاد جبهه ای فراگیر و مستحکم را نداشته باشند، بدون تعارف با اتحاد و یا بی اتحاد قافیه را از همین حالا به راست باخته اند و این همان جلوه ای است که شما درحال حاضر در فضای مجازی میبینید.
هزاران نیروی چپ آماده همکاری و همیاری هستند، منتهی نه با چپی که خودش هم در قبول خودش مشکل دارد، نه با چپی که نسبت به اصلاح طلبان توهم دارد، نه با چپی که در انتخابات حکومتی شرکت میکند، .....
به نظر من فقط بعد از یک خانه تکانی جدی و عبور از خود بزرگ بینی و فرقه گرایی و ایجاد یک جبهه فراگیر ملی از تمامی نیروهای آزادیخواه و برابری طلب از چپ سوسیالیستی، چپ غیر سوسیالیستی و نیروهای اتنیکی هم باور، میتوان وارد گود مذاکره و احیانا همکاری با دیگر نیروها شد.

باید یکی شویم، اینان هراسشان ز یگانگی ماست