سلام جناب lachin؛
نوشته اید:
هند بزرگترین دموکراسی روی زمین است. بله شاید، تا ببینیم درک و شناخت هر کدام ما از چنین دمکراسی هائی چیست!
هند! کشوری که خدود 900 میلیون از شهروندان آن روزانه تنها با یک دلار زندگی سخت و تلخ خود را می چرخانند. مردمانیکه پس استقلال از بریتانیا و حکومت بگفته ی شما دمکرات آن همچنان فاجعه بار می زیند و 300 میلیون از آنها در لانه خود، چاله ای یا جائی برای ری ... ندارند. شما می توانید این ساختار پست و پلید ضدبشری را دمکراتیک بنامید؛ بگذارید منهم ساختار او را که ثروت کشورش در دست مشتی ست، ضدبشری و بی شرمانه بدانم.
دوست من! دمکراسی یا مردمسالاری، تنها در صورتی مفید به حال پائینی های لهیده ست که دوسویه و دارای دو اهرم همزمان باشد: (( دمکراسی سیاسی! )) و (( دمکراسی اقتصادی!)) در غیر آنصورت آن ترفند جز کلاه گشادی نیست بر سر نداران تنگدست و چپاولشدگان!
آیا سرکوب آن جنبش واقعی والستریت آمرکائی ها، و یا همین امروز و در همین فرانسه ی دمکراتیک، درهم کوبیدن مقاومت مردمی در برابر برنامه های نولیبرالیسم مکرون! می تواند این درخواست و خیزش بحق و فرداساز را بدون پاسخ دمکراسی اقتصادی آرام کند؟ بی گمان هرگز! حتی اگر در این دوران میسر باشد.
خاموش کردن فریادهای برابریخواهی جلیقه زردهای فرانسه، نمی تواند بی پاسخ به درخواست های دمکراسی دوسویه راه حل یافته و مسالمتجویانه میان حاکان و محکومان سپری شود.
وجود فقر و بیکاری و و نابرابری ها از یکسو، و انباشت سرسام آور و بیمارگونه ی ثروت در دست مشتی انگل از دیگرسو پدر مردم را درآورده است! چگونه می توان بیکاران و گرسنگان و تبعیضزدگان و چپاوشدگان را بدین سادگی که در هندوستان دهه ها اعمال شده، در فرانسه هم آرام کرد و متقاعد به سازش با یغماگری سرمایه سالاران ساخت؟ نه چنین تصوری رونتیک در یکچنین سناریوئی در جامعه تنگدست نه تنها فرانسه که جوامع بشری اندک اندک می رود که دیگر میسر نباشد. روشنگری، افشاگری و آگاهیرسانی برای دانش سیاسی و شناخت حقوق طبقاتی راه چاره پیروزی99% هاست.
باسپاس