نهم، در مورد وضعیت معاصر یعنی قاجاریه به بعد، شاید بتوان گفت که با باز شدن ِ پای استعمارگران به خاورمیانه و کشف استعدادهای طبیعی، آنان را به این فکر واداشت که افراد شدیداً سنتی که دوراندیش نیز نبوده اند باید با حربه ی ِ ملموس ِ خودشان تسلیمشان کرد وگرنه اگر جنگی صورت بگیرد علاوه بر استهلاک، پایان ناپذیر خواهد بود. اینگونه بود که حتی مرزبندیهای بریتانیا در خاورمیانه بگونه ای است که هر چه از مناطق مثلا نفت و گاز خیز (شیعیان)خارج میشویم، جمعیت یکدست تر میشود(سنی). مثلا مصر و اردن، یا الجزایر و تونس (افریقا)، جمعیت اهل سنت بالای نود درصد است. آیا این نقشه و ترکیب در همه کشورها اتفاقی است؟
(داستان ناپلئون نفت، لورنس، گرترود بل، نانسی لمپتون، ویلیام ویلیامسون و....)
اما تئوری توطئه:
هیچ توطئه ای در کار نیست، بلکه شیوه مدیریت و برنامه ریزی جهانی است که بعضی آنرا تئوری توطئه می نامند.
تضاد و تقابل مذهبیون با غیرمذهبیون، تعاریف گاهاً گنگ و بسیار کلی ِ قوانین حقوق بشر بدون در نظر گرفتن جغرافیا و آداب و رسوم هر سرزمین (فرهنگ بومی)، وجود اینترنت و گسترش دامنه اطلاعات و در نتیجه داغ شدن آن تضادها با افزایش آگاهی، تعدد ِ فیک نیوزها و رسانه ها، حرب ِ زیرکانه با مذهبیون (افشای کودک آزاری یا فسادهای واتیکان و..)، ادغام تعریف ملت با قوم، تلفیق واقعیت با حقیقت، دشوار کردن تشخیص حدفاصل ِ خوب و بد، گاهاً تعویض ِ ارزش با ضدارزش، رونق دادن به سفسطه و مغالطه و......
با این خلاصه ی جسته و گریخته می بینیم امروز از ارتشهای آزادیبخش، ارتش سرخ، ببرهای تامیل، پارتیزان و .... دیگر خبر آنچنانی که در دهه هفتاد میلادی بود دیگر نیست یا اگر هست تحت لوای ِ دیگر و بسیار دست به عصاتر فعالیت میکنند چون وصله ی " تروریست" آماده چسباندن است
و اما "لطیفه" برابری حقوق:
هنوز نفهمیدم چرا زنها گاهاً مردان را گاو (نفهم) میدانند اما حقوق مساوی با همان گاوها را مطالبه میکنند؟!
در مورد تحرکات منطقه ای چند مورد قابل توجه هستند:
- ردّ پای ِ "هفت خواهران نفتی" قابل اغماض نیست
- ظهور اژدهای زرد و احتمال ائتلاف آن با شیر قهوه ای
- رونق چینش ِ مهره های بین المللی براساس اقتضائات
- بازیهای اطلاعات و ضداطلاعاتی
- رقابت در تصاحب منابع و ......
با تشکر
امیرعلی متولّی