برای کسی که سالها, گاه و بیگاه کامنت های این سایت را مرور کرده و از لحن "فحاشی" های بعضی از کامنت ها مکدر است - "فحاشی" سیاه و سفید ندارد, طیف وسیعی از کلمات و بیاناتی ست که بستگی به تربیت, تحصیلات, موقعیت اجتماعی و عوامل دیگر گوینده دارد - سوال این بود که چگونه ویراستار و یا ویراستارهای سایت سالهاست که این کیفیت را تحمل میکنند؟ یک گمان این بود که که ماهیت کامنت گذاران را بر ملا کرده و همه بدانیم که آنها از چه قماشند.
یکی دو کامنت اخیر فرض دیگری را نیز به پیش کشید که البته مانعة الجمع فرضیه دیگر نیست; و آن اینکه شاید برخی از این کامنت ها موجب سرگرمی و احیانا تفریح ادیتور محترم و مراجعین دیگر میگردد. به عنوان نمونه فرد پا برجائی میگوید "....در موتورهای جستجوی اینترنتی با خظ فارسی بنویسید....". شخص پا برجای دیگری پاسخ میدهد که "ما خط فارسي نداريم . الفباي كه
خب مگر زبان عربی حروف (پ، ژ، گ، چ) دارد که خط فارسی همان خط عربی باشد؟ از طرف دیگر آیا مثلا خط زبان ترکی در ترکیه, الفبای لاتین است و یا خط ترکی با حروف ویژه خود؟ یعنی اینها زبان هایی هستند که الفبای آنها مشتق از زبان دیگری ست. بر عکس خط زبان چینی و خط زبان لاتین دو کیفیت کاملا مجزا میباشند که هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند.
منظور اینکه اینگونه کامنت ها, سطح گفتگو را چنین پایین می آورد که موجب تفریح و سرگرمی میگردد و گویا ایران و دنیا هیچ مشکل دیگری ندارد که محتاج گفتگو باشد. به گفته شادروان ایرج میرزا برگردیم که "با این علما, هنوز مردم, از رونق ملک نا امیدند".