Skip to main content

بسیاری از کامنت های ایران

بسیاری از کامنت های ایران
Anonymous
عنوان مقاله:
تفکرات "دخو"

بسیاری از کامنت های ایران گلوبال نه تنها مفرح و سرگرم کننده اند بلکه عبرت آمیز نیز میباشند. مثلا در کامنت های اخیر, مساله زبان چنان موجب افتخار میگردد که گوئی ما شخصا آنرا اختراع و انتخاب کرده ایم. و یا برای کسی دیگر, دوران قاجار ۳۰۰-۲۰۰ سال پیش چنان مهم است که آنرا به میدان گفتگو میآورد و شخص دیگری - شاهزاده و یا غیر شاهزاده - به دفاع از آن میپردازد. یکی آمریکائی بودن خود و قانون اساسی آمریکا را به رخ صف کشیدگان پشت در سفارت ها و فراریان میکشد و دیگری مساله کهنه نام ایران و پرشیا را از انبار بیرون میکشد و به صورت حاد مطرح مینماید. کامنت های مربوط به ظهور شهبانو در صحنه, انسان را کنجکاو خواندن مقاله میکند که در آن ایشان با لفظ عامیانه و سلاست گفتار دختر ۱۷ ساله ای که قسمتی از آنهم در فرانسه سپری شده است ذکر مصیبت میکنند و کسی به درستی یاد آور میشود که گذشته چراغ راه آینده است. متاسفانه

این چراغ خاموش است و در پرتو آن نمیتوان دید که چگونه نهالی که شیخ صفی الدین در پانصد سال پیش کاشت به همت اتحاد ملت با ایمان به ثمر نشست و "امام" ببار آورد. در پرتو این چراغ خاموش, همه چیز مورد گفتگوست جز غارت هست و نیست مملکت به دست وارثان "امام" که احتمالا چندین مامور هم میفرستند که آتش گفتگوی اتحاد و اتفاق را زنده نگاه دارند و ما " هنوز از رونق ملک نا امیدیم "!!