دوستان گرامی، سازمان چریک های

..... گفته ها و نوشته هایشان واژه های کمونیسم و کمونیست را با دقت صد درصدی پاک کرده اند!

این دوستان به زبان بی زبانی می گوید که ما از این پس دیگر کمونیست نیستیم و از کمونیست بودن پشیمان شده و از کمونیسم دست کشیده ایم! (اگر کسی دید که این دوستان در گفته ها و نوشته هایشان حتی برای یک بار هم که شده نامی از کمونیسم برده باشند مرا نیز آگاه کند!) چرا؟ چون دوستان ما در این حزب راه رویزیونیسم را در پیش گرفته اند!

پرسش: رویزیونیسم چیست؟

پاسخ: دست کشیدن از کمونیسم و رفتن آرام و پیوسته و گام به گام به سوی سرمایه داری رویزیونیسم است! (البته همراه با به کارگیری واژه های شیک و پیک و اتو کشیده و اودکلن زده ای مانند دموکراسی و سوسیالیسم و آزادی و برابری و پیشرفت و اصلاحات و کارگر و دهقان و رنجبر و .....)

گردانندگان این حزب از یک سو خود را بازمانده سازمان چریک های فدائی خلق ایران در زمان رژیم پادشاهی می دانند که یک سازمان کمونیستی بود و از سوی دیگر می گویند که از کمونیسم دست کشیده اند و از این پس کمونیسم بی کمونیسم! (قربان برم خدا را / یک بام و دو هوا را !)

دوستان رویزیونیست ما که این حزب را درست کرده اند می گویند زنده باد کارگر! اما نمی گویند مرگ بر سرمایه دار چون سرمایه داری را از میان رفتنی نمی دانند و می خواهند با سرمایه داری و سرمایه داران به سازش برسند! دوستان رویزیونیست ما در این حزب می گویند زنده باد ماهی سیاه کوچولو! اما برای کشتن مرغ ماهی خوار برنامه ای ندارند و با مرغ ماهی خوار دارند به سازش می رسند چون فرمانروای دریاها مرغ ماهی خوار است و زور مرغ ماهی خوار از ماهی ها بیشتر است! دوستان رویزیونیست ما می گویند زنده باد صمد بهرنگی! اما می گویند خوب شد که صمد در آب خفه شد چون اگر خفه نمی شد برای سخنانی که ما می گوئیم و می نویسیم ما را خفه می کرد!!!

سخن کوتاه، حزبی که نام خودش را حزب چپ ایران - فدائیان خلق گذاشته است نه چپ است و نه دنباله رو فدائیان زمان شاه و این حزب یک حزب راست گرا و رویزیونیست است!