برای من فارس - کرد - ترک و

برای من فارس - کرد - ترک و لابد عرب, موضوعی به معما تبدیل شده که حل آن مشکل است, و آن رفتار "ترک های افراطی" در این صفحات است. میگویم "افراطی" از این رو که ظاهرا این افراد در خواب و بیداری, در هنگام خوردن و آشامیدن و تنفس و هرگونه فعالیت بیولوژیک دیگر و غیره, هرگز فراموش نمیکنند که ترک اند و مفتخر به آن. خب اگر این نژاد پرستی نیست پس چیست؟ و این معما نیست. مقدمه معما اینست که ظاهرا قوم, و یا قبیله و یا ملت ترک, از نواحی آسیای مرکزی و اطراف آن به سوی غرب و جنوب غرب روانه شدند و پس از "فتح" این سرزمین ها, تا دیوار وین هم پیش رفتند تا اینکه در آنجا متوقف و تدریجا پس نشستند. در سیر این جریان بتدریج طبق قانون "جنگ ورثه", این امپراتوری عظیم به ده دوازده کشور تقسیم و سهم ما ایران صفوی شد, که اینهم معما نیست. معما اینست که چگونه این فرزندان ملکشاه و آلب ارسلان و نادرشاه و غیره در