به نظر من آقای شاملی جمعبندی خوب، مختصر و مفیدی از انتخابات محلی ترکیه انجام داده اند. شخصا از ایشان تشکر میکنم و تقریبا با همه نظرات ایشان موافقم. یک مورد که شاید نیاز به اصلاح داشته باشد، این است که حدود 82% مردم در انتخابات شرکت کردند که هرچند نسبت به انتخابات پیشین نشان از افت مشارکت دارد، ولی تمام این افت را نمیشود به حساب یاس مردم از تغییر اوضاع گذاشت. چرا که برخی از هوادارن آک پارتی با انگیزه اعتراض به وضع موجود، رای ندادند. چند موردی هم من اضافه کنم:
به رغم آنکه ظاهرا آرای آک پارتی حدود 45% را نشان میدهد، واقعیت این است که این حزب تقریبا تمام شهرهای صنعتی و مهم ترکیه (به استثنای بورسا و بالیک اسیر) را از دست داده است. تقریبا 65% تولید ناخالص ملی ترکیه از شهرهاییست که شهردارهایشان از ج.ه.پ هستند.
حزب حرکت ملی هم رشد خوبی داشته و تعداد شهردارهایش افزایش یافته.
در نتیجه سیاستهای غلط اقتصادی آک پارتی، عدم سرمایه گذاری در تولید داخلی، رانتخواریهای فاجعه بار، پارتی بازی و امحای نهادهای دولتی، سیاست سرمایه گذاری در ساخت و سازهای بی حاصل و زیان ده، اقتصاد ترکیه به شدت مقروض و متضرر است. یعنی پس از آرژانتین، اقتصاد ترکیه دومین اقتصاد شکننده جهان است. تقریبا تمامی کارخانه های تولید داخلی به حراج گذاشته شده اند. کار به جایی رسیده که برای تامین منابع، کارخانه های استراتژیک اسلحه سازی فروخته می شوند. مثلا کارخانه تانکسازی در ساکاریا که علی رغم همه اعتراضات 49% آن به قطر واگذار شد. افت اقتصادی ترکیه هر روز ابعاد جدیدی به خود می گیرد و انتظار میرود که افت ارزش لیر همچنان ادامه یابد. در یک چنین شرایطی، وزیر اقتصاد (خزانه و مالی) جناب برات آلبایراک است که هیچ چیز از اقتصاد سرش نمیشود و صرفا به سبب اینکه داماد اردوغان است بر این مسند نشسته. بقیه وزرا هم کم و بیش به همین ترتیب، افراد ناکارآمدی هستند. یکی هتلدار است، آن یکی فقط تملق و بله قربان گویی بلد است، کشاورزی را ول کرده و در انتخابات تبلیغاتچی شده و...اوضاع اقتصادی به حدی خراب است که پیش از انتخابات آک پارتی برای جلب آرای مردم اقدام به فروش برخی سبزیجات و صیفی جات به قیمت دولتی کرد. ولی اتفاقی که افتاد این بود که صفهای چند کیلومتری جلوی این چادرها تشکیل شد که از قضا تاثیر برعکس گذاشت و چهره واقعی ترکیه و اوضاع واقعی اقتصادی مردم را نمایش داد: مردمی که گویا قرار بود رئیس (پاترون) خاورمیانه شوند به خاطر خرید خیار و گوجه فرنگی با قیمت دو – سه لیر پایینتر از قیمت بازار، ساعتها در سرمای زمستان در صف منتظر می ماندند.
در یک چنین شرایطی، از دست رفتن کنترل شهرهای مهم شاید هشدار و تلنگری به اردوغان باشد تا اوضاع را سر وسامانی دهد. اردوغان، سیاستمداری پراگماتیست و زیرک است. بسیاری بر این عقیده اند که او پیام را دریافت کرده و دقیقا به همین سبب در سخنرانی بعد از انتخابات تنها به همراه همسرش حاضر شده. در حالی که پیشترها همراه دامادش و چهره های شاخص آک پارتی سخنرانیهایش را برگزار میکرد. ولی سؤال این است که آیا اگر اردوغان تصمیم به اصلاح ساختار اقتصادی ترکیه بگیرد، این کار ممکن خواهد بود؟ به نظر من چنین چیزی از عهده آک پارتی و اردوغان خارج است. چون باید سیاستهایی در پیش گرفته شود که با منافع سودجویانی که در آک پارتی لانه کرده اند تناقض دارد.
واقعیت این است که آک پارتی امروز هیچ شباهتی به آک پارتی در بدو تاسیس ندارد. تقریبا تمام چهره های مهم آک پارتی به غیر از یک دو نفر مثل چاووش اوغلو و ییلدریم تصفیه شده اند. حزب فاقد آرمان و انگیزه ایدوئولوژیک است و به مجموعه ای از افراد فرصت طلب و منفعتگرا و یا به قول احمد شیک، روزنامه نگار سابق و نماینده فعلی مجلس از ه.د.پ، به یک گروه خلافکار تبدیل شده است. طیف وسیع رسانه های تحت مدیریت آک پارتی مثل آهابر، استار، حریت و ...، باز به قول احمد شیک نقش ارتباطات مردمی این گروه گانگستر را بازی میکنند. در جریان تبلیغات انتخاباتی، این رسانه ها بام تا شام کارشان مسموم کردن فضا بود. کار به جایی رسید که یک خبرنگار از آکیت تی وی چوبه دار را نشان داد و گفت امید است که کمال کیلیچداراوغلو (رهبر ج.ه.پ) را دار بزنیم.