مهندس ژاپنی در عسلویه
روزی یکی از مهندسان عالی رتبه ژاپنی برای بازدید به عسلویه می رود.
ناگهان موضوعی ذهنش را مشغول می کند!
جلو در ورودی چنان ساکت می ایستد و نگاه معنی داری می کند که مترجم ایرانی ( فارسی) او تعجب کرده و از او می پرسد که چه شده؟
مهندس ژاپنی اشاره می کند به صندوق جلوی در، که هرکس وارد می شد در آن پول می انداخت. پرسید: این چه حکمتی دارد؟
مترجم ایرانی گفت: این صندوقها در همه جای ایران گذاشته شده تا افرادی که وضع مالیشان خوب است، کمک کنند، بعد این پولها جمع می شوند و درکمیته امداد بین افراد تهیدست تقسیم می شوند.
مترجم ایرانی بعدها گفت: این را که گفتم ژاپنی آهی کشید و چنان به طرفم نگاه کرد که گمان کردم حرف بدی زدم.
پس از مکث کوتاهی گفت: ایران عسلویه دارد ، تهیدست هم دارد؟!
من شگفت زده شدم و به ژاپنی گفتم: پروفسور می شود منظورتان را بهتر توضیح بدهید؟
آنوقت شما می گویید که در ایران تهیدست و بیچاره هست!!!!!
اگر عسلویه در کشور ما بود، مردم ما بهترین و مرفه ترین زندگی را داشتند!!!!؟
مترجم یادش رفته بود به مهندس ژاپنی بگوید:
من آنم که رستم بود پهلوان.