ادامه پاسخ به جناب امید:

ادامه پاسخ به جناب امید:
"خانلری در خاطره‌ای از نخستین کنگره نویسندگان یاد کرده بود.
او معتقد بود سخنرانی دو نفر در آن کنگره «سر و صدا» به پا کرد. یکی خود خانلری که درباره «نثر معاصر فارسی» حرف زده بود و دیگری سخنان طبری که در نقد صحبت‌های خانلری بود.
او اضافه می‌کند که در وقت صرف چای، فاطمه سیاح به انتقاد تند از طبری پرداخت.
سیاح به طبری گفته بود: «تمام موضوع صحبت طبری و مفاهیم آن چکیده تزهای اخیر شوروی است در مورد ادبیات و این که چطور باید ادبیات را هدایت کرد.»
به گفته خانلری، بهار که در جمعی ایستاده بود و از نظر خانلری آخرین ادیب بزرگ و جامع‌الاطراف بود، به جدل سیاح و طبری گوش می‌داد.
طبری سنجیده و مؤدب بود «اما در مقابل استدلال‌های خانم سیاح و نام مأخذی که او پشت سر هم به روسی ذکر می‌کرد، کاملا عاجز مانده بود.» از نظر خانلری وضعیت سختی بود.

سیاح که عصبانی بود به بهار رو کرد