هرکه پا کج میگذارد ما دل خود میخوریم , شیشه ناموس عالم در بغل داریم ما. صائب تبریزی.
جناب لاچین, با تشکر, منظور آن ست که بعضی به عمد یا غیر عمد "پا کج میگذارند" و گفتگو به مسیر بیهوده می افتد و باز به قول صائب در همان غزل, "ناامیدی بردهد اشکی که [می بارید شما] ". باقی بقایت.