سازاخ روی نکته درستی دست
Anonymous
سازاخ روی نکته درستی دست گذاشته. روند خیز فارس ها به اریکه قدرت در ایران با عایدات مفت نفت همزمان شد. پول مفتی که نصیب دولت فارسی در ایران شد بسیاری از افتضاحات مدریریتی دولت فارسی را لاپوشانی کرد. هر کسی که کمی علم اقتصاد بلد باشد می داند که تبدیل بیابان بی آب و علف فارسستان (اصفهان کرمان مشهد) به قطب صنعتی هیچ توجیه اقتصادی نداشت اما هر کسی می داند که در ایران سرمایه در دست دولت است و ذهنیت حاکم بر دولت ، ذهنیت فارسی. به این ترتیب ظهور افرادی چون خمینی از جامعه فارس که اعتقاد داشت اقتصاد مال خر است اصولا بعید نیست. انسان ترک هر چه تلاشگر و کارآفرین باشد نمی تواند رقیب بیزنسی شود که 5-12 دلار هزینه تولید دارد اما محصول نهایی را 60-70 دلار می فروشد. چنین حاشیه سودی در هیج بیزنسی وجود ندارد.
به همین دلیل معتقدم استراتژی سیاسی آزربایجان باید بر روی روند خصوصی سازی و اقتصاد بازار آزاد باشد. دست دولت فارسی باید از نفت کوتاه شود و دولت باید به مالیاتی که از شرکت های خصوصی می گیرد بسنده کند. مالکیت تمامی منابع زیر زمینی باید از انحصار دولت خارج شود. اگر زمینهای مالکی بر روی منابع نفتی قرار دارد مالکیت آن منابع هم باید مال آن شخص باشد. این سیستم همان چیزی هست که در آمریکا اجرا می شود. زمینهای دولتی از 10 درسد کل زمینهای آمریکا کمتر است. به عبارت دیگر دولت هرچه کوچکتر شود به نفع ماست و به ضرر فارس ها. در یک اقتصاد آزاد و غیر دولتی آدرس سرمایه کاملا روشن است: آزربایجان. البته که فارس ها به این راضی نخواهند شد و مقاومت خواهند کرد بیخود نیست که جبهه ملی و دار و دسته طرفدار مصدق در عین حال از ترک ستیزترین نیروهای سیاسی جامعه فارس نیز تشربف دارند. ولی مهم این است که آزربایجان در طرف درست تاریخ بایستد. ناکارآمدی و فساد اقتصادهای دولتی واقعیتی نیست که قابل انکار باشد. دیر یا زود این سیستم از هم خواهد پاشید. با این تفاصیر تکلیف جماعت چپ در آزربایجان روشن است، تا زمانی که سرمایه آزربایحانی حتی وجود خارجی هم ندارد کمونیست بازی در آزربایجان خیانت به منافع خلق آزربایجان است.