دکتر روانشناس انقلابی عزیز،
آشچی
دکتر روانشناس انقلابی عزیز، دورود!
دکتر جان، حقیر قصد ورود به حوزه تخصصی جنابعالی را ندارم. چون همون طور که اشاره کردی، کارم فقط آش پختنه و از روانشناسی سر رشته ای ندارم. بعضا سوپ هم درست می کنم، گرچه خیلی خوشمزه از آب در نمیاد. بیشتر هم خرده بورژوا هستم تا بورژوا، یعنی از اون ریز ریزاش هستم.... حالا بی خیاله سوپ و آش و بورژوازی، یک سؤال روانشناسی ازت داشتم. یعنی، فضولیه، ولی فکر نمیکنی که این قضیه سرکوب پانترکها در آسمان و زمین و دریا و زیر زمین و زیر دریا و فضا و ...برات بیشتر جنبه سرگرمی پیدا کرده تا یک بحث واقعی؟ جدی میگم! یعنی تا اون جایی که من متوجه شدم، اگه این افراد اینجا نباشند، تو دچار افسردگی و احساس پوچی میشی و نمیدونی روزت رو چه طوری شب کنی؛ مگه نه؟ راست و حسینی این طور نیست؟
واقعیتش اینه که کامنتهای تو رو با اشتیاق میخونم و دروغ چرا، بعضا خیلی میخندم. راستش رو گفتم، حالا میخواد باورت بشه یا نشه . چون این همه بی سر و ته کامنت نوشتن خودش هنریه که همه ندارن. یعنی در یک کامنت هم چپی، هم با دشمنان خدا و شاه و میهن در می افتی، هم نمیدونم چه پدرکشتگی با این زردپوستها داری (راستش رو بگو، تو فرانسه سرت کلاهی، چیزی گذاشتن یا با همسایه ژاپنیت مشکل داری یا دوست دختر قبلیت چینی بوده یا...؟)، هم از فرهنگ سیزده هزار ساله آریایی صحبت میکنی، در کامنت بعدیت از تمدن هفت هزارساله صحبت میکنی و...
اما راجع به انتقادت، من چه مشکل شخصی با کاوه جویا میتونم داشته باشم؟ نمی شناسمش که! هر چی گفتم نتیجه مشاهده عملکردش بود و حاضرم از هر چی که نوشتم دفاع کنم. اما اگه دوست داری صفحه شما سر و سامان بگیره (دوست داری دیگه، مگه نه؟)، چند شرط خیلی خیلی ساده داره:
1- گرفتن کد و اسم کاربری برای همه اجباری بشه. چه برای کامنت گذاشتن زیر مقاله، چه برای نوشتن در صفحه شما. این جوری هر کس در مقابل کامنتش پاسخگو میشه و دیگه لازم نیست در زمین و هوا و فضا دنبال پانترکهای بدجنس بکنی و از نفس بیفتی.
2- اسم و رسم واقعی نویسندگان مقالات حداقل برای مدیریت سایت باید شناخته شده بشه.
3- یک آدم بی طرف مسئول کامنتها باشه نه یک آدم مغرض و موذی.
همین! و من قول میدم همه چیز سر و سامان پیدا بکنه. عزت زیاد.
اما راجع به انتقادت، من چه مشکل شخصی با کاوه جویا میتونم داشته باشم؟ نمی شناسمش که! هر چی گفتم نتیجه مشاهده عملکردش بود و حاضرم از هر چی که نوشتم دفاع کنم. اما اگه دوست داری صفحه شما سر و سامان بگیره (دوست داری دیگه، مگه نه؟)، چند شرط خیلی خیلی ساده داره:
1- گرفتن کد و اسم کاربری برای همه اجباری بشه. چه برای کامنت گذاشتن زیر مقاله، چه برای نوشتن در صفحه شما. این جوری هر کس در مقابل کامنتش پاسخگو میشه و دیگه لازم نیست در زمین و هوا و فضا دنبال پانترکهای بدجنس بکنی و از نفس بیفتی.
2- اسم و رسم واقعی نویسندگان مقالات حداقل برای مدیریت سایت باید شناخته شده بشه.
3- یک آدم بی طرف مسئول کامنتها باشه نه یک آدم مغرض و موذی.
همین! و من قول میدم همه چیز سر و سامان پیدا بکنه. عزت زیاد.