Skip to main content

جناب سعادت, ممنون از توجه, به

جناب سعادت, ممنون از توجه, به
Anonymous
عنوان مقاله:
"دلقت به چه کار آید و مسحی و مرقع,

جناب سعادت, ممنون از توجه, به ویژه اظهار نظر در باره موضوعی خارج از مساله ترک و فارس و کرد و عرب.

چهل سال پیش عده ای از ما "روشنفکران", شیادی به نام خمینی را از پاریس تا فرودگاه مهرآباد همراهی و دو سه میلیون "پیروان آگاه", "امام" را از فرودگاه تا "بهشت" زهرا استقبال نمودیم. تذکر معدودی افراد چون زنده یادان بختیار و شاملو به جائی نرسید. پس از استقرار و "توی دهن زدن", سربازان گمنام خیابان ها را با "یا روسری یا تو سری" قرق کردند. بیست سال پیش که به ایران رفته بودم دیدن دختران و پسران در خیابان که احیانا کنار هم نشسته و گاه دست در دست بودند حتی با "حجاب" آن روز چیز نادری نبود و ویدئو ها و عکس ها هم موید این کیفیت بوده است.

امروز که رژیم و ملت چهار چنگی در زیر زمین خانه ای که از پای بست ویران است گرفتارند, توجه به نقش ایوان حجاب, از دوسه میلیون "پیروان" ایترنتی ,

آدم را به یاد فرودگاه مهرآباد آنروز می اندازد. برای مبارزه, حجاب نیمه روسری, سد راهی نیست.

"دلقت به چه کار آید و مسحی و مرقع, خود را ز عمل‌های نکوهیده بری دار
حاجت به کلاه بر کی داشتنت نیست, درویش صفت باش و کلاه تتری دار". سعدی.

مسحی
(مَ) (اِ.) نوعی کفش که صلحا و امرا در پا می کردند. فرهنگ معین.