سوالی که بعد از خواندن نقد

به نظر من بهتر بود به جای نگرانی حال دولت روحانی کمی هم از بی عملی و بی خاصیت بودن مجلس هم صحبتی میشد و به این سوال اساسی پاسخ داده میشد که چرا در این چهل سال کلیه قرارداد ها که با منافع ملی سرو کار دارد مردم ایران از آن بیخبری محض دارند مگر نمایندگان مجلس این وظیفه را به عهده ندارند و اگر وظیفه آنها است پس نقش آنها کجاست؟؟؟؟و اگر مجلس بی خاصیت و هیچ کاره است پس چرا بانو محمدی و کسانی که مثل ایشان فکر میکنند در بزنگهای انتخاباتی مردم را به سمت صندوقهایی دعوت میکنند که هیچ نقشی در تصمیمات ملی ندارند؟؟؟؟؟و اصولا از حوزه وظیفه آنان خارج است و دایم این توهم”که بر که”دهه شصت و شکوفایی جمهوری اسلامی را دامن میزنند آیا این نحو تفکر در عمل شکست نخورده؟که ایشان دو دستی ”که بر که” را چسبیده اند و در یک نقطه از تاریخ میهن ما مانند گیر کردن سوزن گڕامافون روی صحفه ایستادگی میکنند بر تزهای شکست خورده دهه شصت. از این سالها زندگی در آلمان این نحو نگاه را آموخته اند؟؟؟؟؟؟ که مردم را در تز شکست خورده ”که بر که”نگه دارند و این توهم اصلاحات در حکومت به غایت دینی را دامن بزنند ؟اطلاعات تاریخی ایشان از نحوه حکومت صفویان که بنیانگذار حکومت ولایت فقیه شیعی در ایران بودند چقدر است؟؟ایا ایشان راجع به آدمخواری در دوران شاه عباس ”چگین ها”که با حکم ولایی آن جنایتها را در تاریخ کرده اند مطالعه فرموده اند بد نیست نوشته ها و تحقیقات زنده یاد سعیدی سیر جانی را در مورد آدم خواری روحانیت شیعه (چگین ها)مطالعه کنند بعد سکولاریسم اپوزیسیون رابه سخره بگیرند!