مدتیست که از به آتش کشیده شدن

گویا به اهداف زیاده خواهی خود خواهند رسید. هنور با عدم درک این واقعیت که چنین استراتژی به بن بست رسیده، جز کوچک کردن خود نتیجه ای نخواهند گرفت. مگر میشود دهها میلیون عرب، و تورکمن را از سرزمین آبا و اجدادی خود پاکسازی نمود و کردستان بزرگ درست کرد؟ فرض بگیریم هم اکنون کردستان بزرگ درست شد، مگر مردم عرب و تورک... و امثالهم به همین آسانی خواهند گفت، بفرمائید سرزمین ما پیش کش تان، تصاحب کنید تمام چاههای نفت منطقه را، درآمدهای کلان میلیاردی را در اختیار بگیرید، برای خودتان سلاح بخرید، و مردم منطقه را یکی بعد از دیگری از دم تیغ گذرانده، بکلی پاکسازی کنید آنها نیز تماشا کنند؟
مگر مردم فلسطین از سرزمینهای خود چشم پوشیده اند، که اعراب و تورکهای عراق و سوریه، و دیگر ملیتهای کشورهای همجوار از سرزمینهای خود چشم بپوشند؟ و تماشا گر قتل عام و پاکسازی ملت خود بدست اکراد باشند؟
چرا حرص و ولع، طمع زیاده خواهی چشم اکراد زیاده خواه را نابینا کرده آنها را از درک واقعیتهای موجود دور میکند؟
اینان که بعنوان آلت دست دیگران، حتا به محیط زیست و جنگلهای منطقه نیز رحم نمیکنند، و جنگلها و محیط طبیعی آزربایجان جنوبی منطقه "قارا داغ" را به آتش میکشند، بطور گستاخانه حتا در آن مورد اطلاعیه نیز صادر میکنند، هدفشان چیست؟ میخواهند از مردم آرزبایجان زهر چشم بگیرند؟
هر آزربایجانی اکنون از خود میپرسد؛ اینان که به عنوان تخریب محیط زیست کمر به نابودی محیط طبیعی و پاکسازی ملتهای دیگر بسته اند، آیا به فردای همسایگی خود اندیشه کرده اند، که پاسخگوی اعمال جنایتکارانه خود خواهند بود؟
اینان که با حرص و ولع، و تبلیغ کشور گشائی، مدام پیاده نظام دول اجنی شده اند، آیا هیچ درسی از تحولات اخیر منطقه نگرفته اند، که آلت دست و ستون پنجم اجنبی شدن محو تمام ایده آلهای آرمانی و انسانی به شمار میرود؟
آیا حتا یکبار هم که شده از خود سوال کرده اند: چه شد آنهائی که اینهمه در بوغ و کرنای کردستان بزرگ میدمیدند؟ مدام رژوا، روژا، و بژی بژی کردستان سر میداند؟ آیا فراموش کرده اند، اردوغان با چند شبه نظامی، کل "عفرین" را که با تونلهای بتنی زیر زمینی و دیده بانهای مجهز به سیستمهای ایمنی رادار، دوربینهای مادون بنفش شبنما تسلیح شده بود، گروهای تا دندان مسلح در پستهای دیده بانی با اطراف مین گذاری شده، آنرا غیر قابل نفوذ میدانستند، و از آنجا با گلوله های خمپاره مردم بیدفاع مناطق مرزی ترکیه را هدف قرار داده لت و پار میکردند، در مدت کوتاهی پاکسازی کرد!
اکنون نیز ایجاد کریدور چهل کیلو متری به عنوان منطقه ثبات بین مرز ترکیه و سوریه که نیروهای مسلح ترکیه و ایالات متحده آمریکا بطور مشترک برای تامین آن به توافق رسیده اند، نه تنها دست تروریستها را در سرکوب و پاکسازی مردم منطقه کوتاه خواهد کرد، بلکه برگشت تدریجی میلیونها پناهنده سوری در ترکیه را به سرزمینهای اجدادی خویش هموار خواهد ساخت.
آیا اکراد هیچ درسی از این حوادث نگرفته اند همواره بعنوان ستون پنجم و جاده صاف کن قدرتهای بیگانه انجام وظیفه میکنند؟ آیا هنوز به این درک سیاسی نرسیده اند، دوران زیاده خواهی و کشور گشائی سپری شده است؟