با تأسف زیاد بعضی ها به "هنر چابکی و اسب سواری این پری کوچک" از پنجره ی تنگ
" کرد-فارس-ترک..." نگریسته اند.
در صورتی که آنچه اینجا مثل خورشید می درخشد " هنر و بزرگی دختران و زنان" است .
باز هم با تأسف زیاد، که " نصف مرد" حساب شان می کنند.
درست است او دختر آذربایجان است اما پیش از آن دختر بشریت است.
مانند دختران همه خلقها .
این پری ها تنها در آذربایجان نیستند در همه جا هستند. آنها همه دختران و زنان روی زمین اند.
و یکی از مادران آینده.
مادر! که عظمت اش در هنر این پری کوچک دیده می شود.
این پری ، سمبل شخصیت "دختر آبی" ست، که ظالمانه در "حاکمیت آخوندها و آشغالهای هزاره ها ، که حاکم کنندگان خرافات باشند ، خاکستر شد و می شوند.
از سوی دیگر نشانه و سمبل وجود " افسانه ای زنان و دختران چابک سوار و جنگاور آمازون" است.
او نشان میدهد که افسانه دختران آمازون، زیاد هم افسانه نیست.
سیاست کار کودکان نیست.
بهتر است چشمها را بیشتر باز کرد.
فقط چشمان ماموران حکومت باز نمی شوند.
در سایتها فقط ماموران ساواما هبستریک دشمنی و تفرقه راه میاندازند، به خیال اینکه کسی آنها را نمی بیند. این حنای نخ نما دیگر رنگی ندارد.
این فریب خوردگان آخوندها مانند « پیشوا و رهبرشان» از اتحاد مردمان جامعه می ترسند که گورشان را بکند. اتحاد عملاً وجود دارد و خود را نشان خواهد داد.
همه گرایشات مختلف، در مقابل حکومت و مامورانش قرار دارند.
حرکات هیستریک ، بیان نظر نیست، تلاش مذبوحانه برای نجات ملاهای فسیل شده است.
ماموران آخودها نمی توانند در جلد « ایران و صد پان و ترک » خود را مخفی کنند.
همه عقاید و گرایشات سیاسی آزاد است. حتی پانها.
کسی که دیگری را به خاطر عقاید و گرایش سیاسی، هیستریک و دشمنانه مورد حمله قرار میدهد، اگر مامور نباشد ، کمدی آفرین است.
و موجب خنده.
***
--- سخن Gulay :
اسم من
Gulay Ferzeliyeva ست. اسب سواری را از 4 سالگی شروع کرده ام. حالا 9 ساله ام.
اسبها را خیلی دوست دارم. فرق نمی کند هر اسبی را می توانم سوار شوم. اما بیشتر دوست دارم اسب عربی سوار شوم. هیچ ترسی از اسبها ندارم. آنها با ما اخت شده اند.
بعد از مدرسه و غذا و انجام تکالیف مدرسه، اسب سواری میکنم. پدرم نیز اسب سوار مشهوری ست.