نقد خوب است
آ. ائلیار
نقد خوب است.
وقتی چیزی را نقد میکنیم لازم است« فاکت" آن را بیاوریم.
مثال 1
اگر بگوییم مثلاً فلان کس نوشته :
«جشن عروسی ممنوع است»، و فاکت هم نیاوریم و به جایش بگوییم
« من به یاد دارم» ؛ و مدام هم آنرا « در هر نوشته تکرار» کنیم، اسم این عمل « نقد» نیست.
« پروپاگاندای غرض ورزانه» است جهت «آزار دیگران».
مثال 2
مثلاً می نویسیم«فلان مقاله نویس،به پان امریکن ایسم معتقد است». لازم است از مقاله نویسنده
1-« فاکت» نقل کنیم
2- با استدلال اثبات کنیم که «ایده فاکت» مطابق با «پان امریکن ایسم» است.
همانطور که در هندسه گفته می شود :
از یک نقطه بینهایت خط ( خط های بسیار) می گذرد، و آنرا اثبات میکنند.
وقتی بدون اثبات بخواهیم کسی قبول کند، میگویند«برو پی کارت مزاحم نشو!».
نکته سوم
لازم است برای ادعای خود فاکت از منبع بیاوریم و سخن خود را اثبات کنیم و به قضاوت بگذاریم.
نکنیم، میگویند« مزاحم نشو!»
مثال چهارم
مثلاً وقتی می نویسم ( به فرض) : «زبان مریخی ها شاخه ای از زبان ونوسی هاست.»
لازم است در نوشته ای « متون هر دو زبان، جمله به جمله، بررسی شده، قضیه اثبات شود، که آنها چنین اند، و ارائه شود.
بدون « ارائه نوشته اثباتی» خود، ادعای ما «نمی تواند قابل توجه باشد».
این سخنان برای ترولها نیست.
لازم است برای ادعای خود فاکت از منبع بیاوریم و سخن خود را اثبات کنیم و به قضاوت بگذاریم.
نکنیم، میگویند« مزاحم نشو!»
مثال چهارم
مثلاً وقتی می نویسم ( به فرض) : «زبان مریخی ها شاخه ای از زبان ونوسی هاست.»
لازم است در نوشته ای « متون هر دو زبان، جمله به جمله، بررسی شده، قضیه اثبات شود، که آنها چنین اند، و ارائه شود.
بدون « ارائه نوشته اثباتی» خود، ادعای ما «نمی تواند قابل توجه باشد».
این سخنان برای ترولها نیست.