پروژه روح‌الله زم چه بود؟
روح‌الله زم و آمدنیوز یک پروژه امنیتی بودند؛ برنامه‌ریزی، سیاست‌گذاری و اجرای این پروژه از ابتدا تا انتها و از صفر تا صد با باند(هایی) امنیتی و سیاسی در درون فرقه تبهکار حاکم بر کشور بود.
نگاهی حتی گذرا به اخبار و گزارش‌های آمدنیوز و مصاحبه‌های شخص زم، به روشنی هرچه تمامتر موید این گزاره بود؛ انتشار انبوهی از اخبار جهت‌دار یا جعلی برای تقویت برخی مقامات و باندهای درونی رژیم و تضعیف و نابودی برخی دیگر از آنها، ایجاد توهمات و هیجانات کاذب، کانالیزه کردن جریان خبررسانی در خارج از کشور، دشوار کردن فرایند تشخیص خبر درست و موثق با شایعه و ضداطلاعات، دادن امید واهی و ناامیدی جعلی به مردم، بی‌اعتماد کردن افکار عمومی به رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران مستقل و آزادیخواه (هرچند اندک) و آلوده کردن فضای خبری خارج از کشور، از جمله کار ویژه‌های اصلی زم در آمدنیوز بود.
آمدنیوز در عین حال پاسخ به یک نیاز بازار بود: شبنامه
شوربختانه بخش‌های نه چندان اندکی از جامعه ایران عاشق شبنامه هستند. عاشق اینکه بشنوند یا بخوانند (مثلا) مجتبی خامنه‌ای و حسین طائب و قالیباف شبانه با یک هواپیما پر از شمش طلا و دلار، تهران را به مقصد مسکو ترک کرده‌اند. یا اینکه اسحاق جهانگیری پای بساط دود و دم با مصطفی پورمحمدی بازداشت شده یا اینکه وحید حقانیان بیت بازداشت شده و اباطیل دیگری مانند این…
اخباری به شدت جنجالی که در فضای غیرآزاد رسانه‌ای و غیردموکراتیک حکومتی، نه می‌توان آنها را تکذیب و نه تایید، اما می‌توان باور کرد!
روح‌الله زم به عنوان یک بچه آخوند قالتاق به خوبی این نیاز بازار را بو کشید و موادش را از رفقای امنیتی خود در تهران دریافت می‌کرد. در این راستا و به طور طبیعی، گهگاه باید اخباری صحیح، به شدت جنجالی و جذاب هم به مخاطب ارائه شود تا اعتبار کسب‌شده ناشی از آن پوششی برای قبولاندن اخبار جعلی به مخاطب و در نهایت مهندسی و انحراف افکار عمومی باشد.
پروژه آمدنیوز به پایان خود رسید اما کلاهبرداران و شارلاتان‌های شبنامه‌نویس همچنان در فضای رسانه‌ای فارسی حضور دارند. امید است شناسایی و تشخیص آنها حالا حتی برای مخاطب ساده نیز آسانتر شده باشد.