آقا جمال! اردوغان از همان اول میگفت؛ ما چشم طمع بخاک کشوری نداریم. روی حرفش هم ایستاد.
او از همان اول تاکیدمیکرد که هدف ما ایجاد منطقه امن برای بازگشت چهار میلیون پناهده سوری است. پناهدگانی که سیصد و پنجاه هزار نفر از آن هموطنان کرد هستند. آیا نباید آواره گان سوری به ممکلت خود بازگردند؟
شما که میگفتی، اردوغان در فکر احیای مرزهای نئو عثمانی است، دیدی حرفهایت غلط از آب در آمد.
شما به عنوان یک کرد، آیا نباید از ارتش و دولت ترکیه تشکر کنی برای جلوگیری از قتل و کشتار مردمان بی دفاع از آنان حمایت میکند؟
وقتی خودت میگوئی ترکیه به "معاهده آدانا" وفادار مانده است، قصدکشور گشائی ندارد، چرا خوشحال نیستی؟ اردوغان این توانائی را داشت به تروریسم در منطقه افسار زند. آیا ناراحتی شدی از این کار؟ میخواهی جنگ و خونریزی در منطقه دوام داشته باشد؟
از کی غرب آزربایجان و شهر های اورمو، خوی، تبریز،
تا کی میخواهی با دمیدن به زورنای زیاده خواهی به جنگ و نفرت علیه ملل دیگر دامن بزنی؟ فکر میکنی اگر جنگ دوباره ای در گیر پیروز میدان خواهی شد؟
وقتی اردوغان با سیاستهای ضد جنگ به گروههای تروریستی در شمال سوریه افسار زد، مگر این کار بد است جلوی کشتار مردم کرد، عرب، ترکمن و مسیحی را گرفت؟
وقتی حرکت اخیر ترکیه به نفع شماست. وقتی بقول خودت اکراد در سوریه به اهداف خود رسیدید، دیگر چه میخواهی؟ آیا نباید از دولت ترکیه، و شخص اردوغان تشکر کنی؟