آقای دکتر دوشوکی عزیز، بعد از

آقای دکتر دوشوکی عزیز، بعد از خواندن این شعر خیلی متاثر شدم
اگر بار گران بودیم و رفتیم
اگر نامهربان بودیم و رفتیم
از اینکه بعد از ۴۲ سال از حضور در صحنه سیاسی کناره گری می کنید، خودتان بهتر از من می دانید که اعتیاد به سیاست حادتر از هرگونه اعتیادی است، تمام کسانی که آلوده سیاست شدند تا آخرین نفس حیاتشان اخبار دنیا را تعقیب کرده و بر حسب تجربیاتشان نظریات مثبت و قابل استفاده ائی هم ارائه دادند، درست است که من و شما در بعضی موارد اشتراک فکری و در بعضی موارد کاملا متضاد هم فکر می کردیم، مثل (ملت ایران) و یا (ملل ساکن ایران) ولی در هر حال از صمیم قلب برای شما و خانواده گرامیتان آرزوی سلامتی و سعادت می کنم، امیداورم تحولی در داخل صورت بگیرد تا همه کسانی که از در جا زدن اوضاع خسته شده اند، دوباره به صحنه سیاست برگردند، و شما هم همینطور.