اقا یا خانم تبریزی با سلام

لازم است بدانید که همه اساتید و کارمندان و کارگران دانشگاه فعال سیاسی نبودند که شامل اخراج گردند، لذا در صد اخراجی ها در بین انها اندک بود. در بین دانشجویان هم همه فعال سیاسی نبودند، بسیاری از سمپاتهای سیاسی هم بعد از چند ترم تعلیقی و حتی زندان به دانشگاه بازگشتند. البته هزاران انسان شریف هم بدست اعوان و انصار خمینی به شهادت رسیدند که نامشان و راهشان ماندگار و پر رهرو باد.
از آن زمان حدود ۴۰ سال میگذرد و صدها هزار دانشجو در همان دانشکده ها با همان قوانین کنترلی و حراستی درس خوانده اند، دهها هزار استاد در همان دانشکده ها با همان شرایط خفقان درس داده اند و دهها هزار کارمند و کارگر تحت همان شرایط ظالمانه کار کرده اند. معلوم است که انها همه شرافتمند هستند، مگر اینکه مورد به مورد بیشرافتی آنها اثبات شود.گندم نیستند که همه را در یک کیسه میر یزید و زیر یک سنگ له میکنید. نیروهای حزب اللهی و ذوب شدگان در ولایت مطلقه حتی ده درصد جامعه دانشگاهیان نبوده و نیستند.
شما چگونه در زیر ستاره سرخ که بایستی علامت شرافت و انسانیت و انسان دوستی باشد نشسته اید و همه این انسانها را یکباره گاو و خر می نامید. اگر دقیق حساب کنید این انسانها با خانواده و فامیلشان کل جامعه ایران میشوند و دیگر طبق ادبیات انقلابی شما انسانی در ایران باقی نمی ماند، پس برای چه کسی مینگارید. اصلا جنبش دانشجویی دیگر چه معنی دارد وقتی همه قرار است گاو و خر باشند.
من در رابطه با نظرات شما بحثی ندارم و مختار هستید هر چه فکر میکنید بنویسید، بلکه انتقاد شدید من به ادبیات به غایت سخیف در بیان جمله "ساخته شدن آغل هائی پر از گاو و خر از دانشگاه ها پس از انهدام فرهنگی" است.
باز هم دوستانه شما را به اصلاحیه آن جمله که دون شخصیت هر انسان ازاده و ازاد اندیش است دعوت میکنم.