Skip to main content

این دوست ما به تفنگ ساچمه ای

این دوست ما به تفنگ ساچمه ای
آشچی

این دوست ما به تفنگ ساچمه ای شبیهه. همین طور کلمات بی معنی با موضوع رو به اطراف داره پرتاب میکنه. من میگم و فاکت میارم که خود مردم ترکیه در مورد افزایش حداقل حقوق مقرر که این قدر تبلیغش رو میکنی چی میگن و چی فکر میکنن، اون وقت این آقا، خمینی و کره ماه و پساختارگرایی و روژوا به اطراف پرتاب میکنه. چه ربطی داره واقعا؟ حالا شانس آوردیم از تعداد افعال بسیط زبان فارسی و جنگ رستم و سهراب مثال نیاورد. البته اینها نشون میده که حرفی برای گفتن نداره و صرفا به دنبال انحراف موضوعه. اما چون به موضوع اتوموبیل برقی پرداخته، لازم شد یک چیزی رو بگم، چون مهمه برای شناخت سیاستهای عوام فریبانه آک پارتی که ایشون نقش بوقچی گریش رو به عهده گرفته. بعد از انتخابات اخیر محلی و از دست رفتن شهرهای مهم و کلیدی از دست آک پارتی (استانبول، آنکارا، آنتالیا، آدانا و ...) موقعیت آک پارتی به شدت متزلزل شده.

بسیاری از کادرهای قدیمی و هواداران آک پارتی از سیاستهای اردوغان و روند سقوط شاخصهای دموکراتیک در ترکیه به شدت ناراحتند. چرا که این موضوع باعث از دست رفتن پایگاه اجتماعی حزب، پیدایش طبقه ای الیت، نوکیسه و بی درد و فاصله گرفتن مضاعف از مردم شده. اردوغان در کاخ ریاست جمهوریش به قدری در ناز و نعمت زندگی میکنه که ارتباطش با مردم کاملا قطع است. مثلا فکر می کنید که کاخ ریاست جمهوری (بئش تپه) هر روز چند لیر هزینه می کنه؟ یه خرده فکر کنید.....بله! اشتباه حدس زدید! طبق گزارش نهاد دولتی نظارت مالی (ساییشتای)، هر روز چهار و نیم میلیون لیر خرجشه:

https://www.gazeteduvar.com.tr/gundem/2019/09/25/cumhurbaskanligi-sarayi-gunde-4-5-milyon-lira-harciyor/

در این جا هم میتونید عکس العمل مردم آنتالیا رو به این خبر ببینید
https://www.youtube.com/watch?v=riFxCD2L-x4

امروز شرایطی به وجود اومده که اشخاصی با ذهنیت دیکتاتورمنش مثل باغچه لی و دوغو پرینچک متحد آک پارتی شده اند و در تلویزیون و این ور و آن ور، کادرهای موسس و قدیمی آک پارتی رو تهدید می کنند. آک پارتی در بدو تاسیس برای گشایشهای دموکراتیک و به عنوان مثال، مبارزه با سه «ی» تاسیس شده بود. یعنی برای مبارزه با یاساکلار (ممنوعیتها، مثل ممنوعیت حجاب در ادارات دولتی)، یوکسوللوک (فقر) و یولسوزلوک (فساد اقتصادی). امروز وضعیت در همه این موارد بسیار بدتر از روزهای روی کار آمدن آک پارتیه و آک پارتی سیاستهایی ضد دموکراتیکتر از همه رژیمهای پیشین رو اعمال میکنه. در نتیجه این روند، وضعیت ترکیه در شاخصهایی مثل اندکس دموکراسی به شدت افول کرده و ترکیه از یک کشور دموکراتیک در 1978 به یک رژیم با نظام هیبرید تبدیل شده (پایینتر از ماداگاسکار، مالی، مالاوی و ...)

https://en.wikipedia.org/wiki/Democracy_Index

https://www.youtube.com/watch?v=hOjE8qS3PFM&list=WL&index=64&t=0s

و آیا یک کشور غیر دموکراتیک شانسی برای پیشرفت و توسعه واقعی داره؟ نداره البته. مثل این که توقع داشته باشیم یک گونه منقرض شده مثل دایناسور موفقتر از گونه های فعلی باشه. پس یک چنین روندی باید یا عوض بشه یا سر کشوری با یک چنین رژیمی دیر یا زود به سنگ خارا خواهد خورد. همچنان که داره میخوره و وضعیت کشور بزرگی مثل ترکیه جوری شده که ترامپ با توئیت تهدید میکنه که اقتصادت رو نابود می کنم و یا نامه میده و به رئیس جمهور ترکیه و میگه که احمق نباش. وقتی خبرنگارها از اردوغان می پرسن که چه جوابی به ترامپ خواهد داد، میگه که نامه رو شخصا به آمریکا می برم و به جناب ترامپ «تقدیم» خواهم کرد. چرا؟ چون کنگره آمریکا در نظر داشت وضعیت اموال اردوغان و خانواده اش رو در آمریکا بررسی بکنه. در اصل، فساد و دزدی این آدم و اطرافیانش تبدیل به یک مساله امنیت ملی برای ترکیه شده. این کشور هرگز در تاریخش این قدر تحقیر نشده بود و این هم همون بلاییست که همه رژیمهای دیکتاتوری سر مردموشون میارن. در داخل قلدر و اولدرم بولدورم، در خارج مثل موش. خوشبختانه، نسیم یک چنین تغییراتی در حال وزیدنه،این روند از انتخابات محلی شروع شد و امید هست که به عوض شدن اردوغان و بازگشت به رژیم پارلمانی پیشین منجر بشه. همه این مسائلی که برشمردم و خیلی چیزهای دیگه باعث ناراحتی شدید کادرهای قدیمی آک پارتی شده. دو چهره شاخص آک پارتی (احمد داووداوغلو و علی باباجان) به همراه افراد متنفذ دیگری مثل هاشم کیلیچ و ... امروز از آک پارتی جدا شده اند. داووداوغلو چندی پیش حزب آینده «گله جک» را تاسیس کرد و علی باباجان هم قراره در ژانویه حزبش رو تاسیس بکنه. اینها اشخاص دیندار و محافظه کار، ولی پاکدستی هستند. یقین دارم که حزب علی باباجان هیجان زیادی رو در بین نیروهای سنتی خسته از آک پارتی به وجود خواهد آورد.