Skip to main content

در برابر همه این مسائل، البته

در برابر همه این مسائل، البته
آشچی

در برابر همه این مسائل، البته که اردوغان بیکار ننشسته. به نظر برخی کارشناسان، آک پارتی برای انتخابات زودرس داره آماده میشه. چون هر چی میگذره، اوضاع اقتصادی بدتر میشه و مردم خسته تر و شانس پیروزی در انتخابات آتی کمتر. آک پارتی و شخص وزیر مالیه، داماد عزیز، برات آلبایراک، هیچ تدبیری برای برون رفت از شرایط بحرانی فعلی ندارند و فقط برنامه های شعاری غیر قابل اجرا و پاکتهای اقتصادی توخالی به نمایش می گذارند. چون فساد و بخور بخور سر تا پای اینها رو گرفته و حال و حوصله رسیدگی به امورات مملکت رو ندارند. به همین دلیل، سه پروژه برای آماده کردن جو انتخابات قراره ارائه بشه. یکی پروژه ای ابلهانه و غیر ضروری با ضررهای هنگفت زیست محیطی و اقتصادی به نام «کانال استانبول» است. یعنی قراره یک کانال به موازات تنگه بسفر حفر بشه. چرا؟ چون این طور میگن که بسفر دیگه کشش این همه کشتی رو نداره.

این در حالیه که تعداد کشتیهایی که از بسفر می گذرن سال به سال پایین میاد و در عوض تناژ اونها افزایش پیدا میکنه. در نتیجه این کشتیها اصلا قادر به عبور از چنین کانالی نخواهند بود. حالا بحث در مورد این پروژه زیاده ولی خلاصه اش کنم که انگیزه اصلی فروش زمینها و اراضی اطراف کانال و به جیب زدن مبالغ کلان هست. مثلا مادر امیر قطر زمینهای زیادی رو اون اطراف به قیمت مفت خریداری کرده و همین که کلنگ پروژه زده بشه، خدا تومن لفت و لیس خواهد کرد.
پروژه احمقانه دوم، اعزام نیروی نظامی به لیبی هست که مثلا تبلیغ بشه که بعله! بیرق ترک ببین به کجاها رسید و امپراطوری عثمانی داره احیا میشه. این در حالیه که هر لحظه امکان سقوط طرابلس به دست ژنرال حفتر وجود داره و شرطبندی روی رژیم مرکزی بسیار پرریسکه.
پروژه سوم، پروژه خودروی ملی هست که البته من فکر می کنم این پروژه بر خلاف دو تای قبلی پروژه خوب و مفیدی هست. ولی تولید خودرو یک چیزه، فروش خودرو یک چیز دیگه. باید دید این خودرو فروش میره یا نه. مثلا در ترکیه شرکتهایی هستند که موبایل تولید میکنند مثل وستل، کاسپر، جنرال موبایل و ... اما چند درصد مردم ترکیه محصولات داخلی رو استفاده می کنند؟ شاید نهایتا 2-3 درصد. اما این که یک عده ایراد میگیرن که این خودرو در اصل فلان اتوموبیل خارجیه، به نظر من ایراد واردی نیست. کلا برای دست یابی به یک تکنولوژی 3 راه وجود داره. یکی اینکه خودتون از صفر تولیدش بکنید که بهترین کاره اما اگه مثل آلمان و آمریکا و روسیه و ژاپن دانش و امکاناتش رو داشته باشید. اگه نداشته باشید، ممکنه بد جوری خودتون رو توی هچل ببینید. مثلا زمانی هندوستان تصمیم گرفت که تانک و هواپیمای جنگنده ملی خودش رو تولید بکنه. هر دو پروژه با تبلیغات ملی و ناسیونالیستی پر سر و صدایی شروع شدند. اسم تانک آرژون بود ولی اسم هواپیمای جنگنده الان یادم نیست. به هر حال، بعد از سالها سر و صدا و طبل کوبی، این دو پروژه هیچ پیشرفتی نشون ندادند چون هند فاقد تکنولوژی لازم بود. آخرش این دو محصول زمانی تولید شدند که اون نسل از تانک و جنگنده از رده خارج به حساب میومدند و خود ارتش هند هم علاقه ای به استفاده ازشون نداشت. راه دوم اینه که دزدی تکنولوژی بکنید که چینیها در این کار استادند. راه سوم اینه که مدتی شاگردی بکنید و کارهای پیش پا افتاده رو انجام بدید، بعد کم کم کار یاد بگیرید و روزی اوستا بشید. این همون کاریه که ترکیه سالها چه در زمینه تولیدات دفاعی (تولید قطعات اف 16، موشکهای هوا به هوا و ...) و چه در زمینه های دیگه انجام میده و در برخی زمینه ها مثل فن آوریهای نظامی بعضا به مرحله استادی رسیده. در زمینه اتوموبیل هم به نظرم ترکیه پتانسیل لازم رو پس از سالها تجربه مونتاژکاری و قطعه زنی داره و فکر کنم اگه که بازار رو اقناع بکنه، موفق خواهد شد که باعث بسی خوشحالیه. اگه خودمون چیزی نشدیم و عقب موندیم، لازم نیست به دیگران حسادت بکنیم. بهتره که به دنبال اصلاح خودمون باشیم. از عدم موفقیت دیگران برای ما موفقیت در نمیاد و اگر انتقادی هست بهتره که منصفانه و بجا باشه. فقط موضوع اینه که اینها چه ربطی به موضوع خداقل درآمد داشت؟ خوب، هیچ ربطی نداشت همچنان که کره ماه و پساساختارگرایی و مهملات دیگه نداشت و فقط از سر ناتواتی و برای انحراف بحث به وسط پرتاب شده بود.