آقای توکلی گرامی، این ادعا را

گفتم همه‌ی این‌ها باید برگردند». پیداست که امیر طاهری، دانسته، از رحمان هاتفی و کسان دیگری برای «انقلابی» کردن روزنامه ی کیهان استفاده کرده است. امیر طاهری در مقطع فتنه ی خمینی، به هر علت، از این رویداد پشتیبانی می کرده، چنانکه پس از مرگ مصطفی خمینی در آبان ۱۳۵۶، که سرآغاز همایش ها و تظاهرات طرفداران خمینی در ایران بود، در روزنامه ی کیهان از «آیت الله العظمی خمینی» نام می برد و به او تسلیت می گوید! طاهری در این باره می گوید: «می‌خواستند آگهی ختم‌اش را چاپ کنند، اما آوردن اسم خمینی اصلاً ممنوع بود و نمی‌گذاشتند. از قسمت آگهی آمدند به ما گفتند که این آگهی را آورده‌اند، ما چه‌کار کنیم. گفتم که چاپ کنید و زیرش هم نوشتند: «کیهان مصیبت وارده را به آیت‌الله العظمی خمینی تسلیت می‌گوید»! امیر طاهری در زمان سردبیری کیهان ،خود، مردم را به انقلاب فرا می خوانده است. وی می گوید: «در جلسه‌ای که عده‌ای از یکی از دهات گیلان آمده بودند که از اوضاع و احوال و نداشتن آب و برق و همه‌ی مشکلات دیگرشان شکایت کنند، من پیشنهاد کردم، گفتم شما بروید انقلاب کنید، ما راجع به انقلاب‌تان می‌نویسیم»!
نشانی گفتگوی امیر طاهری با تارنمای «صدای آلمان»:
https://www.dw.com/fa-ir//a-15912097
ضمناً، آقای توکلی گرامی، نوشتن کتاب و آشنایی با زبان های خارجی که در کامنت های بالا در دفاع از امیر طاهری عنوان کرده اید، صرف نظر از میزان درستی یا نادرستی آن، هیچ ارتباطی با نقد «چکمه لیسی» ایشان ندارد.