Skip to main content

آقای توکلی گرامی، حالا که

آقای توکلی گرامی، حالا که
کاوه جویا

آقای توکلی گرامی، حالا که نادرستی ادعای شما درباره ی «رفتن امیر طاهری از کیهان دو هفته پس از استعفای هویدا» روشن شد، باز به تکرار ادعای بی پایه ی خود پیرامون نقش نداشتن امیر طاهری در تبلیغ فتنه ی خمینی پرداخته اید، هرچند که من در کامنت پیشین پاسخ این ادعای شما را به روشنی داده ام. شما حتی نتوانستید از آقای هوشنگ اسدی، که ادعای «رفتن امیر طاهری از کیهان دو هفته پس از استعفای هویدا» را از ایشان نقل قول کرده اید، تأییدی، ولو در اندازه ی یک کامنت کوتاه،برای این گفته بگیرید، هرچند که با هوشنگ اسدی تماس و آشنایی دارید و با ایشان مصاحبه هم کرده اید.
چنانکه نوشته اید، امیر طاهری منصوب شخص محمدرضاشاه به عنوان سردبیر روزنامه ی کیهان بود و سال ها در این مقام وفادارانه به دیکتاتوری سلطنتی خدمت کرد. اما از میانه ی سال ۵۶ به تبلیغ فتنه ی خمینی در کیهان پرداخت، چنانکه خود امیر طاهری می گوید که پس از

مرگ مصطفی خمینی در آبان ۱۳۵۶، در زمانی که بردن نام روح الله خمینی در رسانه های ایران ممنوع بود،در روزنامه ی کیهان از خمینی با عنوان «آیت الله العظمی» نام برده و از سوی کیهان مرگ پسرش را تسلیت گفته است!
آقای توکلی، شما بدون توجه به این فاکت های روشن، با کلی گویی به دفاع از امیر طاهری می پردازید و بدون هیچ دلیلی همه ی طرفداری های روزنامه ی کیهان از خمینی در سال های ۵۶ و ۵۷ را به چند کارمند کیهان، که زیردست امیر طاهری بودند، نسبت می دهید و امیر طاهری را با تعصب و اصرار فاقد نقش در این پدیده معرفی می کنید. گفتنی است که آقای رحمان هاتفی، که شما بار اصلی گرایش کیهان به خمینی را بر دوش وی می اندازید، در همان زمان مارکسیست شناخته شده ای بود و پیشینه ی زندان سیاسی داشت و امیر طاهری با دانستن این واقعیات، هاتفی را از ممنوع القلمی بیرون آورد و در هیأت تحریریه ی کیهان مشغول به کار کرد (گفته ی امیر طاهری در مصاحبه با صدای آلمان). در واقع امیر طاهری، از رحمان هاتفی و کسان دیگری برای خمینی گرا کردن روزنامه ی کیهان استفاده کرد و تمام فعالیت های هاتفی و دیگران با پشتیبانی و هدایت امیر طاهری، که بر خلاف گفته ی شما در سال ۵۷ هم سردبیر کیهان بود، انجام می شد.