آقای توکلی!
۱- شما ادبیات لجنباری را که مخالفان فکری خود را «فسیل های چپول و مغز نخودی»، «احمقهای توالت شور» و «دلقک های بیسواد» می نامد، «راه دموکراسی» می نامید! برایتان متأسفم که پس از ده ها سال فعالیت سیاسی درک شما از «دموکراسی» چنین است و دموکراسی را با فحاشی و لمپنیسم و اوباشگری هم معنا می نامید!
۲- نوشته اید «خودتان که مسول کامنت ها هستید»! آقای توکلی، شما که خود می دانید کامنت های فیسبوکی از سوی مسؤول کامنت ها قابل کنترل نیستند! پس منظورتان از این جمله چیست؟!
۳- برخلاف ادعای شما مشکل من هرگز انتشار نقد و مخالفت با عقیده ام نیست، بلکه مشکل انتشار ادبیات کثیف و هرز به دست شماست. برای نمونه در زیر همین نوشتار، آقای «لاچین» در کامنتی نقدی بر نوشته ی من وارد کرده اند که من هیچ ایرادی بر انتشار آن ندارم. زیرا نقد آقای لاچین بیان دیدگاه ایشان است، بدون هیچ توهینی. اما کامنت
۳- نوشته اید «وقتی شما علیه پادشاهی پهلوی می نویسد ، منطقا باید انتظار چنین واکنشی را هم از جانب انان داشته باشید»! پس شما، آقای توکلی، توهین و اوباشگری قلمی را امری «منطقی» و سزای نوشتن «علیه پادشاهی پهلوی» می دانید!
بازهم برای شما متأسفم که پس از به قول خودتان ۵۰ سال فعالیت سیاسی به اینجا رسیده اید!
مقاله ی بالا نگاهی است فشرده و مستدل به حکومت دو پادشاه پهلوی، بدون هرگونه توهین و تمسخری. آیا نقد پادشاهان پهلوی از دید شما توهین و لجن اندازی را از سوی طرف دیگر توجیه می کند؟!
۴- در پایان نوشته اید: «سیاست همین است اگر بخواهید به آن جدی نگاه کنید»! پس به دید شما سیاست به معنی هرزنویسی و توهین و اوباشگری و فحاشی است! این هم یکی دیگر از «دستاورد» های ۵۰ سال تجربه ی سیاسی جنابعالی که به دیگران هم «درس» می دهید!