مژده یک خبر خوش
یکی از دوستان دانشجو حکایت میکرد عکس "آقای مجهولالنام را" که مدام در سایت ایرانگلوبال با کامنتهایش بکشور مغولستان و مردم مغول بیش از حد محبت و احترام میکنه، به دوست مغولش که در دانشگاه با وی تحصیل میکنه نشان میده.
او که از دیدن قیافه وی هیجان زده بوده، به طرف میگه مرا با وی آشنا کن.
دوستم میگه در شهری در همین نزدیکی ها زندگی میکنه.
دانشجوی مغول تلفن دستی خود را برداشته از مقاله وی که عکسش نیز بالای آن درج شده بود، یک عکس یادگاری میگیره.
بعد با لبخند مهر آمیز به او میگوید:
این آدم با این اخلاق و انسانیتش روزی در مطبوعات و مدایای مغولستان مطرح میشود. میگوید حتا ممکن است دولت و مدیای کشور مغولستان برای تجلیل از فهم و شعور، و مغول دوستی ایشان، جایزه اخلاق "اولانباتور" را که بنام شاعر معروف مغولستان جناب "بک سایین یاووک هولان" که هر ساله در پایخت مغولستان در شهر
وی در ادامه صحت اسم آن فرد بی نام را پرسیده بود، دوستم گفته بود بالای مقاله اش، اسمش نیز درج شده است.
در پایان گفتگو دانشجوی مغول به دوستم گفته بود؛
اگر نام وی در لیست نامزدان جایزه ادبی "بک سایین یاووک هولان" قرار گیرد یک هفته قبل اعطای جایزه اخلاق به وی، ایشان از طرف وزارت فرهنگ مغولستان به اولان باتور دعوت شده در فرودگاه بین الملی "چنگیزخان" در اولان باتور از ایشان استقبال میشود بعد به محل اعطای جوایز اخلاق همراهی میشود.
لازم به یاد آوری است که اخیر یک ورزشکار ایرانی با اخذ پاسپورت مغولستان، در اولانباتور که یک شهر مدرن است، سکونت کرده، با برخورداری از امتیازات و امکانات دولتی، خود را برای مسابقات جهانی کشتی آماده میکند.
بر حسب اتفاق گویا همین دانشجوی مغول مترجم وی در سفارت مغولستان بوده است، و با کشتی گیر نامبرده رابطه آشنائی نزدیکی دارد.
بقول معروف؛ هنر نزد ایرانیان است و بس!