صحبتهای این خانم در مورد

صحبتهای این خانم در مورد پدرشون نشون میده، ایشون دقیقن ژنهای پدرشون را به ارث بردند و فقط محدود به ضعیف بودن چشمشون نمیشه. طوری صحبت کردند که باید دستمال به دست بگیریم و بابت مظلومیت اقای خلخالی گریه کنیم. ایشون جنایتکار بودند و از جنایتهاشون لذت میبردند. این دفاعیات ساده زیستی، بخشش و انقلابی بودن که خودشون اعتقاد دارند توصیف شخصیت پدرشون هست، به هیچ عنوان چیزی از جنایتکار بودن ایشون کم نمیکنه. خانم صادقی ناراحت میشدند که مردم در مورد پدرشون بد صحبت میکردند، اما انتظار دارند خانواده هایی که به دست این جانی کشته شدند ایشون را درک کنند و گویا انتظار دارند به جای عنوان جنایتکار و بیرحم از ایشون با عنوان قهرمان و فداکار و مسئولیت پذیر انقلابی یاد بشه. ایشون بد از خمینی جانی ترین و متحجرترین کسی بودند که در نابودی ایران نقش داشتند. متاسفانه به جای محکوم کردن ازشون دفاع شده.