چین با چنان سرکوفت و سرکوبی

که نظیرش از طرف امریکائی ها دیده نشده و تازه ایران با ذلت اینو می پذیره و شروع میکنه به دلجوئی از طرف چینی که فقط ایرانی ها را به خواندن مقاله و گوش کردن به سخنرانی دعوت میکنه انگار خودشون قله فهم و دانش هشتند. کشوری که تمام منابع ایران از ماهی ها و سنگها و همه منابع و نفتش را در اختیار گرفته و با ایرانی ها فقط در حد کارگران خودش رفتار میکنه، با این وقاحت جلوی اونها در میآد ولی ایران فقط بخاطر اینکه یکروز ازشون در سازمان ملل دفاع کنه، که نخواهد کرد و لیسیدن خاک پای امریکا را ترجیح خواهد داد به این وابستگی فضاحت بار تن در میده و تازه مدعی میشه داره بهای استقلال را می پردازد. بابا کیه که تجربه اجناس بنجل چینی را نداشته باشد؟ این اسمش شمخیه یا کلک و حقه بازی با خونسردی تام و تمام؟