جناب مسئول کامنت ها، سلام و علیکم و رحمت‌الله و انشاءالله که عذاب‌النار
خطابه غرّا و نصایح شما را با کمال مسرت خواندم. انشاءالله که شما هم به زودی به بنده صاحبقران می‌پیوندید. اینجا که خیلی صفا دارد. هیچ وقت سردمان نمی‌شود.
هیچ کسی بجز من نمی‌تواند درد شما را درک کند. من هم تمام این دردها را تحمل کردم و دست آخر به رحمت ایزدی یعنی به این جهنم سوزان پیوستم و عذاب‌های الیم آن نسیبم شد.
من می‌دانم که کامنت‌نویسان با نام‌های مستعار هر کدام با استفاده از آی پی های زیاد، صفحه شما را پر می‌کنند از فحش و کامنتهای تفرقه افکنانه ملی و قومی و بسیاری از آنها از دست شما در می‌روند و سهوا به جای دکمه عدم انتشار، دکمه انتشار را می‌زنید و آنها را در معرض دید خوانندگان و نویسندگان و صاحبنظران و دانشمندان محترم و محترمه قرار می‌دهید. و خیلی خوب می‌دانم که شما اصلا تقصیری ندارید.
به دست‌های قلم شده حضرت عباس قسم من همه اینها را خوب می‌دانم و در غم شما شریکم و مرتبا ویسکی می‌نوشم و بساط خاویارم هم برپاست.
ولی بالاخره من متوجه نشدم که بیانیه غرای شما می‌گوید که از این به بعد امکان کامنت‌نویسی را از دستان کامنت‌نویسان بدون حساب کابری (الهی که دست همه‌شان چلاق بشود و شما راحت شوید) می‌گیرید و فبقط کسانی که حساب کاربری دارند کامنت می‌نویسند یا اینکه مثل سابق این مساله را کش می‌دهید و هر دو را نگه می‌دارید و باز هم آش همان آش خواهد بود و کاسه همان کاسه؟
اگر این را مشخص کنید و رک و راست و روشن و گلاسنوستی بنویسید، و مشخص کنید که این قانونتان از چند قرن دیگر اجرا خواهد شد، من هم کمی تا قسمتی خیالم راحت می‌شود و می‌روم با دوستان کنار آتش می‌نشینم و ویسکی نوش جان می‌کنم و صد تا هم بد و بیراه نثار این کیانوش خان می‌کنم که من شما را به این درد مبتلا کرده. الهی هرچه ویروس کرونا دور برش هست، نیست و نابود شود.
سیز ساغ، من ده سلامت