چه کسانی همه چیز را سیاه یا

بیشتر ما فقط سیاه و سفید میبینیم. یک نفر یا صددرصد خوب است و یا صددرصد بد اصلا حد فاصل را نمیبینیم.
بیائید از خودمان بپرسیم چرا از بین آن همه خوانندگان خوب و خوشصدا فقط شجریان اینطور گل کرد.آیا عبدالوهاب شهیدی یا ایرج یا نادرگلچین یا وفائی یا رشیدی یا حتی گلپا آواز خوانی کمتر از مرحوم شجریان بودن؟
جریان چی بود که فقط شجریان رشد کرد؟آیا این بخاطر ربنایش بوده یا بجهت قاری بودنش؟
اتفاقا برعکس نظرنویسنده بیشتر مقامات ج.ا. حتی رهبرش از شجریان خوششان میامد و برایش راه باز میکردن.واین درحالی بود که جلوی دیگر خوانندگان را گرفته بودن بویژه بانوان.
امروز میگیم اگر فوتبال دوستان غیرت داشتن بخاطر ممنوعیت ورود بانوان باید فوتبال را تحریم میکردن.
ظاهرا اختلاف مرحوم شجریان با ج.ا. از زمان یک یاحسین تا میرحسین بالا گرفت.یعنی جنبش سبزی ها.وخود ایشان هم در تلویزیون معلوم الحال ملکه(که با همه مصاحبه نمیکنه بغیر از ج.ا. خواهان),فرمودن که جزو همانهائی هست که احمدی نژاد خس خاشاک نامیده بود.نه ملت ایران فقط سبزها.
چطورشد که افتخاری آنطور مورد غضب مردم(سبز) قرارگرفت؟ و برعکس شجریان محبوب قلبها شد؟
چون بیچاره قدرت چوپانی اصلاح طلبان را دست کم گرفت.وتاوقتی محمودخوش تیپ را آنچنان گرم درآغوش نگرفته بود مشکلی نداشت.اینجاست که میبینیم اصلاح طلبان چه نفوذی در افکارعمومی ایرانیان دارن.
چگونه بود که مرحوم شجریان راحت به خارج سفرمیکرد و دیگر خوانندگان نه؟ آیا گمان میکنید اگر نبود حمایت "برادران" خوانندگان چه سنتی چه پاپ میتوانستند در یک کشور آزاد و دور از کنترل میکروفون بدست بگیرن؟ چقدرساده اندیشی؟
چطور بدیگران "رسما میگفتن مجاز نیستن" ولی با این مرحوم حجب و حیا داشتن.
درمورد "زبان آتش" و مثالهائی از این قبیل؛ خواننده را ارجاع میدم به سخنرانی های افرادی در گروه های بفرموده ساخته مثل نایاک که آنها هم در سخن رانی هایشان بعضی چیز های مردم پسند میزنن.
وخلاصه اینکه حاکمیت ج.ا. با همه ی گردهم آیی ها یا محبوبیت افرادی غیراز مقامات رسمی مشکل دارد. مگر این خیریه ی امام علی ها چه کرده بودن؟